3 Эгер исе олардан базылары имандан вазгечкен олсалар, вазгечкенлери ичюн Алла олардан вазгечеджекми?
Эгер ишанчлы олмасакъ, О ишанчлы олып къаладжакъ, чюнки О Озюни инкяр этип оламай.
Бизлер, олар киби, бу яхшы хаберни эшиттик, амма олар эшиткен сёзлерни иманнен къабул этмегенлери ичюн, эшиткенлерининъ файдасы ёкъ эди.
Алла Озь сёзюни беджермеди, демеге янълыштыр. Исраиллилернинъ арасында акъикъий исраиллилер бар, лякин эписи дегиль.
Агъзымдан чыкъкъан сёзюм ойле де, Манъа бош къайтмайджакъ. О, истегимни беджереджек, япсын деп оны ёллагъан ишни беджереджек.
Агъа-къардашлар, биз сизлер ичюн эр вакъыт Аллагъа шукюр этмек керекмиз. Бу догърудыр, чюнки иманынъыз къавийлеше, озьара агъа-къардашлыкъ севгинъиз эп арта.
Амма Къуванчлы Хаберни эписи къабул этмеди. Ешая бойле айта: «Я Рабби! Бизим хаберимизге ким инанды?»
Халкъынъ Сенден къувансын деп, бизни гъайрыдан джанландырмазсынъмы?
Исраильнинъ Эбедий Олгъан ялан айтмай ве языкъсынмай, чюнки О, адам дегиль, инсан киби языкъ этмей, – деди.
Алла адам дегиль, О, ялан сёйлемез. Алла инсан огълу дегиль. О, тюшюнджесини денъиштирмез. Айтып да, япмазмы? Сёз берип де, ерине кетирмезми?
Биз эпимиз ачыкъ бетнен Раббининъ шуретине бакъамыз, оны, кузьгю киби, косьтеремиз ве шуретимизни чокълаштырып, Раббининъ Рухунен Онъа ошап денъишемиз.
Кок ве ер из къалдырмайып кечерлер, лякин Меним сёзлерим кечмез.
Алланынъ эйилиги ве чагъырувы денъишмез.
Онынъ ачыкъ къоллулыгъындан биз эпимиз яхшы бахшышлар бир-бири артындан алдыкъ.