8 Лякин мен онъа шойле хабер йибердим ве: – Сен айткъан шейлер догъру дегиль. Буларнынъ эписини сен озюнъ тюшюнип чыкъардынъ, – дедим.
Акъылсыз озь юрегинде: «Алла ёкъ», – деди. Адамлар бозулды, игренч ишлер япып башлады. Яхшылыкъ япкъан ич кимсе ёкъ.
Сизлер исе ялан къурасынъыз, эпинъиз – файдасыз экимлерсиз.
Павел онъа: – Мен императорнынъ къады курсюси огюнде турам, мени мында укюм этмек керек. Мен еудийлерге ич бир акъсызлыкъ япмагъанымны озюнъ де яхшы билесинъ.
Павел ортагъа чыкъкъанда, Ерусалимден кельген еудийлер оны сарып алдылар, онынъ устюне озьлери исбат этип оламайджакъ бир чокъ агъыр къабаатлавларны юкледилер.
Сизинъ бабанъыз – Шейтандыр. Сиз озь бабанъызнынъ бутюн истеклерини беджермеге истейсиз. Шейтан башындан адам ольдюриджиси эди. О, акъикъатта яшамай, чюнки онда акъикъат ёкъ. Ялан айткъанда, озюне ярашкъан шей айта. О, яланджыдыр, яланнынъ бабасыдыр.
Эй, йыланлар сойлары! Сиз яман олып, яхшы сёзлерни насыл айтып олурсынъыз? Адамнынъ юрегинде не олса, оны тили айта!
Эки падишанынъ юрегинде хаинлик оладжакъ, бир софра башына отурып, бири-бирине ялан айтаджакълар, лякин истеген ишлерини беджермейджеклер, чюнки сонъу вакъты даа кельмеген.
Адалет ичюн агъзыны ачкъан, керчекни къорчалагъан кимсе ёкъ. Бош шейге ишаналар, ялан айталар, яманлыкъ тюшюнип, ярамазлыкъ догъалар.
Сен адамны джинаети ичюн къабаатлап, джезасыны азырлап бересинъ, онынъ къыйметли шейлерини, сюме киби, ёкъ этесинъ. Керчектен де, эр бир инсаннынъ омрю ельнинъ эскенине ошай. Сэла
РАББИге ишанып, яхшылыкъ яп, ер юзюнде яшап, акъикъатны тут.
Сенинъ акъкъынъда “Ехуданынъ падишасы!” – деп хабер этмек ичюн, Ерусалимде пейгъамберлерни къойгъан экенсинъ. Бу хаберлернинъ эписи падишанынъ къулагъына барып етеджек. Шунынъ ичюн кель де, берабер акъыл танышайыкъ».