2 Санбаллат ве Гешем манъа хабер йибердилер ве: – Кель, Оно тегизлигиндеки койлернинъ биринде корюшейик, – дедилер. Олар манъа бир яманлыкъ япмагъа тюшюне эдилер.
Мени джан-юректен севгенлер ве достларым дердимден авлакъта туралар, якъынларым да менден узакъта тура.
Элпаалнынъ огъуллары: Эвер, Мишам ве Шемед. О, Оно ве Лод шеэрлерини ве этрафындаки койлерни къурды.
Лод шеэринде, Оно шеэринде ве Зенаатчылар вадийинде ерлештилер.
Меним халкъым сюрю-сюрю санъа келе, сенинъ огюнъде отурып, сёзлеринъни динълей, амма оларны беджермей. Олар тек беден истеклери акъкъында лаф этелер, тек озь файдасы ичюн иш япалар.
Сонъ Нетаньянынъ огълу Исмаил ве онен берабер олгъан он акъай ерлеринден турып, Вавилон падишасы мемлекетке башлыкъ этмеге къойгъан Шафаннынъ торуныны, Ахикъамнынъ огълу Гедальяны къылычнен ольдюрдилер.
Сонъ мен корьдим ки, эр бир замет ве эр бир уста ишнинъ янында пахыллыкъ пейда ола. Бу да бошуна ве ель къувалавдыр.
Я РАББИ, не вакъыткъадже мени унутаджакъсынъ? Не вакъыткъадже менден юзюнъни сакълайджакъсынъ?
Ёав Амасагъа: – Къардашым, яхшысынъмы? – деп, оны опеджек олып, сагъ къолунен сакъалындан тутты.
Авнер Хевронгъа къайтып кельгенде, Ёав оны юзьме-юзь лаф этеджек киби къапудан кирсетти ве анда къурсагъына къылыч саплады. Бойлеликнен, Ёав озь къардашы Асаэл ичюн Авнерни ольдюрди.
Амма мен оларгъа хаберджи йиберип: – Мен буюк ишнен мешгъулим, келип оламам. Эгер мен ишлеримни ташлап сизге кельсем, бутюн иш токътайджакъ, – дедим.
Онынъ янында этрафларда яшагъан руханийлер диварны тюзете эди.