4 Бу, фаишенинъ буюк ороспулыгъы ичюн олды. О – дюльбер, усталыкънен этне япа, ороспулыкъларынен халкъларны алдата, этнесинен къабилелерни озюне къул япа.
– Бир кунь ичинде шу эки беля апансыздан башынъа тюшеджек. Ырымларынънынъ чокълугъына, тылсымларынънынъ буюк кучюне бакъмадан, эм бала аджджысыны кореджексинъ, эм тул къаладжакъсынъ, бу белялар толусынен сени къаплайджакъ.
Энди лампат сенде янмаз, киевнен келиннинъ сеси де эшитильмез. Алыш-веришчилеринъ ер юзюнинъ буюклери эди, тылсымларынънен бутюн халкълар алдангъан эди.
Вавилоннен ороспулыкъ япкъан, байлыкъта яшагъан ер юзюнинъ падишалары, оны якъкъан атешнинъ тютюнини корип, аджджы агълайджакълар.
Эй, къасеветсиз яшап, назлы олгъан, ичинден: «Манъа тенъ кельген дюньяда ёкътыр, тул къалмайджагъым, балаларымнынъ ольгенини корьмейджегим», – деген! Буны динъле:
Шунынъ ичюн, эй, ороспу, РАББИнинъ сёзюни динъле!