6 Онынъ гъазабы огюнде ким турып олур? Гъазабынынъ алевине ким даянып олур? Онынъ гъазабы, атеш киби, джайрай, Онынъ огюнде къаялар йыкъыла.
Амма РАББИ-Тааля – акъикъаттыр! О, Тири Алла ве эбедий Падишадыр! Ер юзю гъазабындан титрей, халкълар ачувына даянып оламай.
Онынъ келеджек кунюне ким даянып олур? О, пейда олгъанда, ким аякъ устюне турып олур? О, эр шейни ириткен ве арындырткъан атеш киби, эр шейни темизлеген сильте киби оладжакъ.
РАББИ адамларгъа путларгъа ибадет этмеге ёл бермез, Алла адамларнынъ акъларыны берер. РАББИ джезалай, Онынъ гъазабы дешетлидир. РАББИ душманларыны джезалар, Озь душманларына къаршы чыкъар.
Геджелери йырларымны хатырлап, юрегимнен субетлештим, рухум исе менден сорады:
Мысырны атешнен якъаджагъым, Син азабындан дёрт букленеджек. Но йыкъымгъа огърайджакъ, душманлар купе-куньдюз Ноф шеэрине уджюм этеджеклер.
РАББИ бутюнлей гъазабыны тёкти, къызгъын ачувыны ёллады; темелини якъып ташлагъан атешни Сионда туташтырды.
Душман киби, яйыны керди, залым киби, къолуны котерди; козьге корюнген энъ яхшы шейлерни ёкъ этти, Сион къызынынъ Чадырына атеш киби, гъазабыны ёллады.
Мен гъазаплы дегилим, лякин къаршыма тикенлер ве кийик отлар чыкъса, оларгъа къаршы дженк этерим, бутюнлей якъып ташларым.
Шунынъ ичюн Рабби, Ордуларнынъ РАББИси, Ашшурнынъ кучьлю аскерлерини такъаттан тюшюрген хасталыкъкъа огъратаджакъ, онынъ шурети, атештен киби, янып битеджек.
О, сенинъ акъкъынъда Озь мелеклерине эмир этер, ве олар бутюн ёлларынъда сени къорчалар.
Огълуны урьмет этинъиз, ёкъса Онынъ ачувы чыкъар, ве сиз озь ёлунъызда гъайып олурсынъыз, чюнки Онынъ ачувы тезден алевленир! Онъа ишангъан адамлар не де бахтлы олурлар!
РАББИ онъа: – Чыкъ, РАББИнинъ огюнде дагъда тур. Сонъ РАББИ кечеджек, – деди. РАББИнинъ огюнде буюк ве кучьлю, дагъларны парчалайджакъ ве къаяларны йыкъаджакъ ель эсти. Лякин РАББИ бу ельнинъ ичинде дегиль эди. Ельден сонъ ер тепренип башлады, лякин РАББИ зельзеленинъ ичинде дегиль эди.
Дёртюнджи мелек озь пиаласыны кунеш устюне тёкти, ве кунешке адамларны атешнен якъмакъ къудрети берильди.
Сонъ Алланынъ Сарайындан еди мелекке: – Барынъыз, Алланынъ гъазабына толу еди пиаланы ер юзюне тёкюнъиз, – деген кучьлю бир сесни эшиттим.
Алланынъ буюк гъазап куню кельди! Онъа ким даянып олур?! – деп ялвара башладылар.
онынъ санында не къадар буюк кучь бар, къурсагъынынъ адалелери де не кучьлюдир!
Шимдиден башлап эбедиен Исраиль РАББИге умют багъласын!
Гъазабым къайнагъан куню Мен, Ордуларнынъ РАББИси, коклерни о къадар чокъ сарсытаджагъым ки, ер юзю еринден къыбырдайджакъ.
Бакъынъыз, РАББИ атеште келир, Онынъ арабалары – боран кибидир. О, гъазапнен джезалайджакъ, алевли атешни ёллап, серт къычыраджакъ.
Эй, Давутнынъ эви! – дей РАББИ. – Сабадан адалетнен суд этинъиз, белягъа къалгъан адамны зорбанынъ къолундан къуртарынъыз. Ёкъса, гъазабым атеш киби туташаджакъ, япкъан яманлыкъларынъыз ичюн янаджакъ, кимсе оны сёндюрип оламайджакъ.
Тезден гъазабымны устюнъизге тёкеджегим, ачувымны сизге тюшюреджегим, сизлерни япкъан ишлеринъиз ичюн суд этеджегим, ишлеген пис шейлеринъиз ичюн сизни джезалайджагъым.
Ачувымны санъа тёкеджегим, гъазабымнынъ атешини санъа эседжегим. Сени мераметсиз адамларнынъ къолуна, ольдюрмеге усталаргъа береджегим.
Магогнынъ ве ялыда тынч яшагъан халкънынъ устюне атеш ягъдыраджагъым. О заман олар Мен – РАББИ олгъанымны билирлер.
– Мына, фурун киби янгъан кунь келе. О вакъыт эписи къопайлар ве яманлыкъ япкъанлар тобан киби оладжакълар, ве келеяткъан кунь оларны якъаджакъ, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Оларда не тамыр, не пытакъ къалдырылмайджакъ.
Кунь эвельден хабер этмейип, О, дагъларны тепретир, гъазабында оларны аст-усть этер.
Алланынъ ачувлы гудюрдисинден коклернинъ диреклери титреди ве шашып къалды.
«Рабби бизни эбедиен ташладымы, разылыгъыны энди бермейджекми?
Сиондаки гунакярларнынъ отьлери патлады, имансызлар къалтырап башлады: «Арамыздан эр шейни ашап битирген атешнинъ янында ким отурып олур? Арамыздан эбедий алевнинъ янында ким яшап олур?»
Къызгъын гъазабында Исраильнинъ бутюн кучьлю адамларыны къырды; душманларындан къорчаламакътан вазгечти, орталыкъны якъып йыкъкъан атеш киби, Якъупнынъ ичинде алевленип янды.