7 Мен исе РАББИден ярдым беклейджегим, Къуртарыджым Аллама умют этеджегим, Аллам да мени эшитеджек.
Белим букюлип, чёкип къалдым, кунь бою гъам ичип юрем.
Эй, дюньянынъ дёрт тарафындакилер! Манъа айланынъыз ве къуртулыш тапынъыз. Мен – Алла! Башкъасы ёкъ!
О куню бойле дейджеклер: – Мына, бу – бизим Алламыз! Онъа ишандыкъ, ве О бизни къуртарды! Бу – РАББИдир! Биз Онъа ишандыкъ! О бизни къуртарды! Къуванып, шенъленейик!
Яманлыкъ япкъанларнынъ топлашувыны кореджек козюм ёкъ, инсафсызларнен де отурмам.
РАББИ ант эткен ве сёзюнден къайтмаз: «Сенинъ унванынъ – Мелкиседекнинъ унваныдыр: Сен эбедий руханий оладжакъсынъ».
Мени Алла къуртара! Онъа ишанып, къоркъмайджагъым! РАББИ-Тааля – кучюм, Онъа йырларым! О мени къуртарды!
Онынъ улу Адыны шуретлеп, тюркю йырланъыз, шан-шуретини юксельтинъиз, макътанъыз Оны!
РАББИм, Сенинъ къуртарувынъа умют этем!
Якъупнынъ эвинден юзюни сакълагъан РАББИни беклейджегим, Онъа ишанаджагъым.
Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.
О куню адамлар Яраткъангъа бакъаджакъ, козьлери Исраильнинъ Азизини кореджеклер.
– Бизим санъа бунъа джевап бермеге кереги ёкъ. Башымызнынъ язысы олса, биз ибадет эткен Алламыз бизни къызгъан соба атешинден къуртара биле ве сенинъ къолунъдан да, падиша, къуртарыр.
Бунынъ ичюн Алланъа къайтынъыз, мерамет эйленъиз ве адалетли суд этинъиз, эр вакъыт Алланъа ишанынъыз.
Санъа, я РАББИм, ялварам, чюнки атеш чёль отлакъларыны якъып ташлады, алев тарладаки бутюн тереклерни кульге чевирди.
Мен къулледе къаравуллыкъ этеджегим, къавий ерде тураджагъым, РАББИнинъ джевабыны беклейджегим. Шикяетиме насыл джевап береджегини беклеп отураджагъым.
Лякин эгер апай арамланмагъан ве темиз олса, о апай зарар корьмейджек ве бала догъура биледжек.
Сен, Рабби, хайырлы багъышлайыджысынъ, Сени чагъыргъанларнынъ эписине буюк севгинъни ачасынъ!
«РАББИ – меним къысметим, – дей джаным. – Онынъ ичюн Онъа ишанаджагъым!»
Руянынъ ерине келеджек вакъты даа кельмеди. О, сонънынъ келеджегини бильдире ве ялан дегиль. Эгер кечикип кельген дайын олса биле, эписи бир бекле, – о, мытлакъа оладжакъ.