1 Энди РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз: – Тур, дагъларнынъ огюнде озь даванъ акъкъында айтып бер, байырлар сенинъ сёзлеринъни эшитсин!
Ах, топракъ, топракъ, топракъ! РАББИнинъ сёзюни динъле!
– Къулакъ асынъыз, коклер, мен айтаджагъым, динъле, ер юзю, агъзымдан чыкъаджакъ лафларны.
– Эй, халкъларнынъ эписи, эшитинъиз! Дюнья ве дюньяда яшагъан эр ким, къулакъ асынъыз! РАББИ-ТААЛЯ сизлерге къаршы шаат олсун, Рабби Озюнинъ Мукъаддес Сарайындан шаатлыкъ берсин!
Инсан огълу! Исраиль дагъларына пейгъамберлик эт ве бойле айт: Исраиль дагълары! РАББИнинъ сёзлерини динъленъиз!
Мени къабаатымдан бутюнлей ювып, мени гуналарымдан темизле!
бугунь кок ве ерни шаат оларакъ чагъырып ант этем ки, бу топракътан мытлакъа тез-тез гъайып оладжакъсынъыз. Онынъ саиплери олмакъ ичюн, сиз бугунь Иорданны кечсенъиз де, анда чокъ вакъыт яшамайджакъсынъыз, лякин мытлакъа ёкъ оладжакъсынъыз.
Амма сиз, Исраиль дагълары, даллы тереклернен къапланаджакъсынъыз ве Меним халкъыма Исраильге мейвалар береджексинъиз; олар якъында къайтып келеджек.
Эй, коклер, динъленъиз! Эй, ер юзю, къулакъ ас! РАББИ бойле дей: – Мен огъулларымны тербиелеп осьтюрдим, олар исе Манъа къаршы чыкътылар.
О исе оларгъа джевап берип: – Сизге айтам: эгер оларнынъ сеслери кесильсе, ташлар къычыраджакълар! – деди.
Баш чалгъыджы ичюн. Давутнынъ зебуры.
Онынъ аягъы астында дагълар ирип кетеджек, вадийлер, атештен ириген балавуз киби, юксек къаядан тюшкен сувлар киби, дагъылып кетеджеклер.
О заман манъа шойле деди: – Бу кемиклер акъкъында пейгъамберлик эт, оларгъа бойле айт: Эй, къуругъан кемиклер, РАББИнинъ сёзюни динъленъиз!
Динъленъиз, къулакъ асынъыз, кибирленменъиз. РАББИ бойле дей:
Эй, Исраиль огъуллары, бу сёзлерни динъленъиз! РАББИ сизге, Мысырдан чыкъаргъан бутюн халкъкъа шойле дей:
Смаил Шаулгъа: – Токъта, РАББИ манъа геджеси айткъан сёзлерини айтайым, – деди. Шаул исе: – Айт, – деди.
Шимди огюмде турунъыз, мен РАББИнинъ огюнде, РАББИ сизге ве баба-деделеринъизге япкъан эйиликлери ичюн, сизлернен давалашаджагъым.
Мени динълемеген миллетлерни ачувланып гъазапнен джезалайджагъым.
Эй, дагълар ве ернинъ сарсылмаз темеллери! РАББИнинъ къабаатлавыны эшитинъиз, – РАББИ Озь халкъынен, Исраильнен давалаша.
РАББИ къабаатламакъ ичюн турды, халкъларны суд этмек ичюн аякъ устюнде тура.
ве бойле айт: – Эй, Исраиль дагълары! РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзлерини динъленъиз. Дагъларгъа ве байырларгъа, вадийлерге ве дерелерге РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Бакъынъыз, Мен сизлерге къаршы къылыч ёллайджагъым, ибадет тёпелеринъизни бербат этеджегим.