10 Бу хаберни Гъат шеэринде бильдирменъиз, анда къычырып агъламанъыз. Бет-Леафрада къасеветнен тоз ичинде юварланып ятынъыз.
Фелестинлилернинъ къызлары къуванмасын деп, сюннетсизлернинъ къызлары байрам япмасын деп, Гъат шеэринде бир шей айтманъыз, Ашкелон сокъакъларында лаф этменъиз.
Эй, халкъымнынъ къызы! Чувал токъумасына сарыл, тозгъа йыкъыл. Бирден-бир огълунъны джойгъан киби, аджджы-аджджы агъла; гъайып этиджи бизге апансыздан келеджек.
Олюлернинъ эмджеси я да дженазе ичюн джевапкяр адам кемиклерни эвден алып чыкъмагъа кельгенде, эвнинъ янындаки адамдан: «Эвде даа бирев сагъ къалдымы?» – деп сорайджакъ, о да: «Ёкъ», – деп джевап къайтараджакъ. Кельген исе: «Тынч ол! Шимди РАББИнинъ Адыны анъмагъа олмаз», – дейджек.
Шунынъ ичюн акъыллы адам бойле вакъыт агъзыны ачмаз, чюнки заман ямандыр.
бетинен ерге тюшип: «Бельки, умютим кесильмеди», – деп тюшюнсин;
Эюп бир бардакъ парчасы алды да, куль ичине отурып, яраларыны къырып башлады.
Аввим, Пара, Офра,