1 Иса дагъдан тюшкен сонъ, Онынъ артындан чокъ адам кетти.
Иса этрафында чокъ адам топлангъаныны корип, шегиртлерине гольнинъ къаршы ялысына кечмесини буюрды.
Онынъ артындан Галилея, Он Шеэр, Ерусалим, Еудие ве Иордан аркъасы тарафындан кельген чокъ адамлар юре эдилер.
Иса акъкъындаки лафлар эп чокълаша эди. Оны динълемек ве хасталыкъларындан къуртулмакъ ичюн, халкъ Онъа топнен келе башлады.
Иса шегиртлеринен берабер голь тарафкъа ёл алды. Онынъ артындан Галилея ве Еудиеден пек чокъ адам юрмекте эди.
Олар Ерихон шеэринден чыкъкъанда, Исанынъ артындан чокъ адам кетти.
Онынъ пешинден чокъ адамлар кеттилер, ве О оларны анда тедавийледи.
Онынъ янына пек чокъ адам топланды. Олар озьлеринен топал, кёр, сакъат, сагъыр тильсиз ве чокътан-чокъ башкъа хасталарны алып келип, Исанынъ аякълары алдына къойдылар. Иса исе оларны тедавийледи.
Иса буны билип, о ерден кетти. Онынъ пешинден чокъ адам юрди. О эписини тедавийледи,
Иса оларны Къанун оджалары киби дегиль, буюк къудрет берильген адам киби огрете эди.
Шу арада лепра хасталыгъынен чекишкен бир адам Онъа якъынлашып, тиз чёкти де: – Эфендим, эгер истесенъ, мени эляллап тедавийлерсинъ, – деди.