7 Соранъыз – сизге бериледжек. Къыдырынъыз – тападжакъсыз. Такъырдатынъыз – сизге ачыладжакъ.
Сизлер дува окъугъанда, ишанчнен не сорасанъыз, оны аладжакъсыз, – деди.
ве Ондан нени сорасакъ, Ондан алырмыз, чюнки биз Онынъ эмирлерини беджерип, Оны мемнюн эткен ишлерни япамыз.
Эгер сиз Менде къалсанъыз ве сёзлерим сизде къалса, истегенинъизни соранъыз, сизге бериледжек.
Шунынъ ичюн Мен сизге айтам: сиз дуваларынъызда не сорасанъыз, оны аладжагъынъызгъа инанынъыз ве истегинъиз ерине келир.
Мени чагъыр – джевабымны берерим, сен бильмеген аджайип гизли шейлерни косьтеририм.
Сиз башта Алланынъ Падишалыгъыны ве Онынъ инсафлыгъыны къыдырынъыз, сизге бу шейлернинъ эписи де бериледжек.
Эр бир сорагъан ала, къыдыргъан тапа, такъырдаткъангъа къапуны ачалар.
Сиз Мени сайлагъанынъыз дегиль, сизни Мен Озюм сайладым, юрмеге ве гъайып олмайджакъ мейва бермеге тайин эттим. Шунынъ ичюн, Меним Адымдан Бабадан не истесенъиз, О, сизге береджек.
Адамнынъ иманы олмаса, Алланынъ разылыгъыны къазанмагъа мумкюн дегиль. Ким Аллагъа якъынлашмагъа истесе, Алланынъ бар олгъанына ве Оны къыдыргъанларгъа мукяфат бергенине инанмакъ керек.
Мени севгенлерни мен де севем, мени къыдыргъанлар мени тапарлар.
Иса къадынгъа джевап берип: – Эгер сен Алланынъ бахшышыны ве «Манъа ичмеге сув берсе», дегенининъ ким олгъаныны бильсенъ, Ондан сен озюнъ сув истер эдинъ, ве О санъа тири сув берер эди, – деди.
Сизге даа айтам: эгер экинъиз мында, бу дюньяда бир шей акъкъында дува окъумагъа келишсенъиз, Меним Коктеки Бабам шуны беджерир.
Шунынъ ичюн РАББИ Исраиль эвине бойле дей: – Манъа къайтынъыз, ве сагъ къалырсынъыз.
Иманнен окъулгъан дува хастаны тедавийлер, Рабби оны аякъкъа котерир. Эгер хаста гуна япкъан олса, Рабби оны багъышлар.
РАББИ – Озь халкъынынъ къудретидир; Озь сайлагъан падишаны О, къорчалар ве къуртарыр!
Бир кунь Иса шегиртлерине, эр вакъыт дува окъуп умют джоймамакъ кереклиги акъкъында бойле кинаели икяени айтып берди:
Сиз, яман адамлар олып, балаларынъызгъа яхшы бир шей бере билесинъиз. Коклердеки Бабанъыз да Ондан сорагъангъа яхшы шейлерни багъышлар.
Къанун бозгъанларгъа Сенинъ ёлларынъны огретеджегим, ве гунакярлар Санъа къайтып келеджеклер.
«Турайым да, шеэр бою доланып, сокъакъларда ве мейданларда севгилимни къыдырайым», – деп тюшюндим. Мен оны къыдырдым, амма тапалмадым.
Яхшы ишлер эр вакъыт япып, шурет, урьмет ве эбедий яшайышны къыдыргъан адамларгъа эбедий омюрни береджек.
Сион акъкъында исе: “Бу адам ве шу адам о ерде догъгъан; Юдже Алла оны пекитир”», – дерлер.
Эй, Аллам, мени ярамай адамдан, къанун бозгъан адамдан ве залымнынъ панджасындан къуртар!
Гедже Гивон шеэринде Сулеймангъа тюшюнде РАББИ корюнди. Алла онъа: – Санъа не берейим, сора, – деди.
РАББИ Озь Мукъаддес Сарайындадыр. РАББИ коклерде, Озь тахтында отура. Онынъ козьлери корелер; Онынъ бакъышы инсан огъулларыны сынавдан кечире.
Ич бир акъыллы олгъан, Алланы къыдыргъан кимсе ёкъ.
Эв Саиби турып къапуны къапаткъанда, сиз тышарыда къалып: «Рабби! Бизге ачып бер!» – деп къапуны такъылдата башлайджакъсыз. Лякин О сизге: «Ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим», – деп джевап береджек.
Джанымны къыдыргъанлар утансын ве масхара олсун. Манъа яманлыкъ истегенлер аркъагъа къайтсын, олар намусыны джойсунлар.
Гъазабынъдан беденимде сагълам ер къалмады, гуналарымдан кемиклерим раат олмай.
Эй, Сионда ве Ерусалимде яшагъан халкъ! Сен чокъ агъламайджакъсынъ: ярдымгъа чагъырувларынъызны эшитип, РАББИ санъа мытлакъа мерамет эйлейджек. Сизни эшиткенде, джевап береджек.
Шу куню де Исхакънынъ къуллары онъа келип, къазгъан къуюларындан сув чыкъкъаныны хабер эттилер.