5 Не де бахтлыдыр ювашлар. Оларгъа ер юзю мирас оладжакъ!
Юрегим къалтырай, къуветтен кесильдим, козьлеримнинъ ярыгъы биле сёнди.
Алчакъгонъюллилер РАББИде кене къуванаджакъ, фукъарелер Исраильнинъ Азизине шенъленеджеклер.
Аранъызда акъыллы ве анълагъан адамлар бармы? Олар, алчакъгонъюлликнен ве анълавнен япылгъан яхшы арекетлерини ве ишлерини косьтерсинлер.
РАББИ Озь халкъынен разы, алчакъгонъюллилерни къуртарып шерефлер!
йымшакълыкъ ве озюни къолда тутув. Буларгъа къаршы ич бир къанун ёкъ.
Шунынъ ичюн эр бир арамлыкътан ве дюньяда чокълашкъан яманлыкътан вазгечинъиз, Алла юрегинъизге къойгъан Сёзни алчакъгонъюлликнен къабул этинъиз. Бу Сёз джанларынъызны къуртара биле.
Гунакярларны ве къанназ адамларны ёкъ эткенде, джанымны ве омрюмни ёкъ этме.
Муса ер юзюнде яшагъан адамлардан энъ юваш адам эди.
Шунынъ ичюн, Алланынъ азиз ве севимли сайлангъан адамлары олып, шефкъат, мераметлик, эйилик, алчакъгонъюллик, йымшакълыкъ ве сабыргъа кийининъиз.
Мен буюргъан шейлерни бойнунъызгъа алып, Манъа бойсунынъыз ве Менден огренинъиз, чюнки Мен йымшакъ ве алчакъгонъюллим. Сонъ джанларынъыз раат олур.
бутюнлей алчакъгонъюлли, йымшакъ ве сабырлы олунъыз, севгинен бири-биринъизге чыданъыз,
Юреклеринъизде Рабби Месихке айры ер беринъиз. Сизден умютинъиз акъкъында эр бир сорагъан адамгъа джевап бермеге эр вакъыт азыр олунъыз.
Эй, ер юзюнде яшагъан эписи алчакъгонъюллилер, РАББИнинъ къарарларыны беджерген адамлар! РАББИни къыдырынъыз! Акъикъатны къыдырынъыз, РАББИнинъ огюнде боюн эгинъиз! Бельки РАББИнинъ гъазабы кунюнде О, сизни сакълар.
ич кимсени яманламасынлар, къавгъа этмесинлер, лякин юваш олсун ве эписи адамларгъа бутюн алчакъгонъюллиликни косьтерсинлер.
Я РАББИ, мени ташлап кетме, эй, Аллам, менден узакълашма!
Такъаттан кесильдим ве пек эзильдим, юрегим сызлагъанынен къычырам.
амма эбедий дюльберлигинъиз юрегинъизде сакълангъан юваш ве йымшакъ рух олсун. Алланынъ огюнде бунынъ къыймети буюк.
Фукъарелерни адалетнен суд этеджек, ер юзюнде эзиетленгенлернинъ ишлеринде догърулыкънен къарар чыкъараджакъ. Таякънен ургъан киби, дюньяны сёзлеринен ураджакъ, яман адамларны агъызнынъ айткъанларынен ольдюреджек.
Сен исе, Алланынъ адамы, олардан къач. Инсафлыкъ, диндарлыкъ, иман, севги, сабыр ве алчакъгонъюлликке ынтыл.
О, озюне къаршы тургъанларгъа йымшакълыкънен огют-насиат бермек керек. Бельки, Алла бойле адамларгъа тёвбе этмеге ёл ачар, ве олар акъикъатны билир,
Алла Ибраимге ве онынъ эвлятларына бутюн дюньянынъ сабылары оладжакъларына сёз берди, амма Къанунны туткъанлары ичюн дегиль, иманынен инсафлы сайылгъанлары ичюндир.
О, парчачыкълар киби Озь бурчагъыны ташлай; Онынъ аязына ким даяныр?
Сион къызына айтынъыз: – Мына, Озю алчакъгонъюлли, яш эшекнинъ ве юк ташыгъан эшекнинъ баласы устюнде янынъа сенинъ Падишанъ келе.
Бутюн халкъынъ инсафлы оладжакъ, топракъкъа эбедиен сабылыкъ этеджек. Олар – Мен сачкъан фидан, къолларымнынъ иши, – Мени шуретлейджеклер.
Устюмде РАББИ-ТААЛЯнынъ Руху булуна; РАББИ мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер этмеге чагъырды, юреклери къырылгъанларгъа шифа бермеге, эсирлерге – азатлыкъ акъкъында, зинданда яткъанларгъа – къуртулыш акъкъында айтмагъа,