12 Къуванынъыз ве шенъленинъиз! Коклерде сизинъ мукяфатынъыз буюктир! Сизден эвель яшагъан пейгъамберлер де шойле къувулгъан эдилер.
О куню къуванынъыз ве шенъленинъиз! Сизни коклерде буюк мукяфат беклей! Бу адамларнынъ баба-деделери исе пейгъамберлерге де бойле япкъанлар.
Дин къардашларым, чешит тюрлю сынавларгъа огърагъанынъызда, чокъ къуванынъыз.
Билесиз ки, сиз Рабби Месихке хызмет этесиз ве Раббиден мирас мукяфатыны аладжакъсынъыз.
Аксине, Месихнинъ азапларына къошулгъанынъызгъа къуванынъыз! О вакъытта Онынъ шурети ачылгъанда, чокъ къуванчкъа толаджакъсынъыз.
Мен шимди, сизлер ичюн азаплангъанымда, къуванам. Месих Озь бедени ичюн, яни иманлылар джемиети ичюн, але даа азаплана. Мен бу азапларны озь беденимде чекип толдурам.
Тек бунен дегиль, азапларнен де макътанамыз, чюнки билемиз ки, азаплар сабырны ярата,
Бу япкъанларынъ ичюн санъа РАББИден къайтсын, ве Исраильнинъ Алласы РАББИден санъа бол мукяфат олсун, чюнки сен Онынъ къанатлары тюбюнде сакъланмакъ ичюн кельгенсинъ! – деди.
Мени севген Аллам меним огюмде кете, О, манъа душманларыма къоркъусыз бакъмагъа ёл береджек.
Инсафлы адамгъа яхшылыкъ кореджегини айтынъыз. О, озь ишлерининъ акъкъыны аладжакъ.
Яман адамнынъ къазанчы яландыр, акъикъатны сачкъан адам исе ишанчлы мукяфатны джыя.
Лякин олар Алланынъ хаберджилерини мыскъыллай, Онынъ сёзлерини динълемей, Онынъ пейгъамберлерини масхара эттилер. Бундан сонъ РАББИнинъ гъазабы Озь халкъына ойле алевленди ки, тюзельмеге чаре къалмады.
Инсан Огълу Озь Бабасы Шуретининъ нурунда, Онынъ мелеклеринен берабер келеджек ве эр кимни япкъанына коре мукяфатлайджакъ.
Адамнынъ иманы олмаса, Алланынъ разылыгъыны къазанмагъа мумкюн дегиль. Ким Аллагъа якъынлашмагъа истесе, Алланынъ бар олгъанына ве Оны къыдыргъанларгъа мукяфат бергенине инанмакъ керек.
Еудийлер Рабби Исаны ве пейгъамберлерни ольдюрдилер, бизни де къувдылар. Олар Алланынъ разылыгъыны къыдырмайлар ве бутюн адамларгъа къаршы чыкъалар,
Эгер мен, ичерлик бахшышы киби, сизинъ къурбанлыгъынъыз ве иман хызметинъизнинъ устюне тёкюльсем биле, мен бунъа да къуванам ве сизинъ къуванчынъызгъа къошулам.
Изевель РАББИнинъ пейгъамберлерини ольдюргенде, мен япкъанымны санъа хабер этмедилерми? РАББИнинъ пейгъамберлеринден юз адамны эллишер киши къобаларда сакълап, аш-сувнен теминледим.
Кечиджи ве уфакъ азапларымыз бизге бутюн боллукънен эбедий ве буюк шурет кетиреджек.
Эльчилер, Рабби Исанынъ Ады ичюн масхара олдыкъ, деп къуванып, Шурадан чыкъып кеттилер.
Аштан-сувдан вазгечкенде, экиюзьлюлер киби чырайынъызны сытып юрменъиз. Олар, аштан вазгечкенлерини адамларгъа бильдирмек ичюн, юзьлеринден къар ягъдырып юрелер. Сизге догърусыны айтам: олар энди мукяфатыны алалар.
Эм сачкъан, эм суваргъан адамлар бирликте чалыша. Лякин эр бири озь ишине коре мукяфатны аладжакъ.
Сиз исе душманларынъызны севинъиз, оларгъа яхшылыкъ япынъыз, ич бир къаршылыкъ беклемейип, оларгъа борджкъа беринъиз, чюнки Алла Озю шукюр этмеген яман адамларгъа биле мерамет эте. О вакъыт сизни буюк мукяфат беклейджек, ве сиз Юдже Алланынъ огъуллары оладжакъсынъыз.
Сонъра Ибрамгъа руя олды. Ибрам РАББИнинъ: – Къоркъма, Ибрам. Мен – сенинъ къалкъанынъдырым, аркъа-къаянъдырым. Мукяфатынъ пек бол-берекетли оладжакътыр, – дегенини эшитти.
Лякин олар инатланды ве Санъа къаршы баш котерди, Сенинъ Къанунынъны четке ташладылар, Санъа къайтмагъа чагъыргъан пейгъамберлеринъни ольдюрдилер ве акъаретлеген шейлер айттылар.
Яры геджеде Павелнен Сила дува окъуп, Алланы шерефлеп йырлай эдилер; зинданда яткъан джинаетчилер оларны динълей эди.
– Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.
– Балаларынъызны бошуна джезаладым, олар тербиелеримни огренмедилер. Йыртыджы арслан киби, къылычларынъызнен пейгъамберлеринъизни ольдюрдинъиз.
Аса пек гъазапланды, гизли шейлер бильген адамгъа пек ачувланды ве оны зиндангъа ташлады. О заманларда Аса башкъа адамларгъа да зулумлыкъ япа эди.
Изевель РАББИнинъ пейгъамберлерини ёкъ эткенде, Овадья юз пейгъамберни алып, оларны эллишер адам къобаларда сакълап, аш-сувнен теминлеген эди.
Йирмея бутюн халкъкъа РАББИ буюргъанларынынъ эписини айтып битирген сонъ, руханийлер, пейгъамберлер ве бутюн халкъ оны тутып: «Сен ольмек керексинъ! – дедилер.
Исраиль падишасы Ехошафаткъа: – Бар бир адам, ондан РАББИни сорамакъ мумкюн. Лякин меним оны кореджек козюм ёкъ, чюнки о, меним акъкъымда яхшы шей айтмай, тек ярамай хаберлер кетире. Онынъ ады Микъая, Йимланынъ огълу, – деди. Ехошафат онъа: – Падиша ойле демесин, – деди.
Ахав Ильяскъа: – Эй, душманым, сен кене мени таптынъмы?! – деди. Ильяс исе: – Эбет, таптым! Чюнки сен РАББИнинъ огюнде ярамай шейлер япмагъа берильдинъ.
О, оладжакъ мукяфатыны коре эди, шунынъ ичюн Алланынъ Сайлангъаны ичюн азаплары Мысырнынъ къыйметли шейлеринден буюк байлыкъ олгъаныны сайды.
Сонъра падиша эллибашыны элли аскеринен бирликте Ильяскъа йиберди. Эллибашы онъа барды. Ильяс исе дагънынъ тёпесинде отурмакъта эди. Эллибашы онъа: – Эй, Алланынъ адамы! Падиша санъа ашагъы тюшмеге риджа эте, – деди.
Изевель Ильяскъа бир хаберджи ёллап: – Эгер мен ярын мына шу вакъыткъа къадар пейгъамберлернинъ джанларыны алгъанынъ киби, джанынъны алмасам, аллаларым бойнумны урсун, мени пек къатты джезаласынлар! – деди.
– Ялан! – деди Йирмея. – Къасдийлилернинъ тарафына кечмеге истемейим. Амма Иреия оны динълемеди. Оны тутып, башлыкъларгъа алып кетирди.
сизлерге Месихке тек инанмакъ дегиль, Онынъ ичюн азап чекмек къысмет берильгендир.
Зиндангъа атылгъанларнен берабер азап чеке эдинъиз. Байлыгъынъызны тутып алгъанларны къуванчнен къабул эте эдинъиз, чюнки сизни даа яхшы эбедий байлыкъ беклегенини биле эдинъиз.
Олар иман ярдымынен падишалыкъларны енъе, адалетни сакълай, оларгъа берген сёзлернинъ беджерилювини коре, арсланларнынъ агъызларыны къапата,
Агъа-къардашларым, Раббининъ Адындан лаф эткен пейгъамберлернинъ азабы ве сабыры сизлерге мисаль олсун.