8 Сонъ Шейтан Исаны пек юксек къая устюне чыкъартты. Дюньянынъ бутюн падишалыкъларыны ве оларнынъ шуретини Онъа косьтерип:
Эгер инсан бутюн дюньяны басып алса да, озь джанына зарар кетирсе, бунынъ файдасы не олур? Инсан, озь джаныны къуртармакъ ичюн, не берер?
Единджи мелек боразан чалды. Кокте кучьлю сеслер янъгъырады: – Бу дюньянынъ падишалыгъы Раббимизнинъ ве Онынъ Месихининъ падишалыгъы олды. О, эбедиен падишалыкъ япаджакъ.
«Бутюн инсанлыкъ откъа ошай, онынъ дюльберлиги – тарла чечеги киби. От къуруй, чечек тюше,
Бу сёзлер шу дакъкъасы беджерильди: Невукъаднеццар адамлардан къувулгъан эди. Бугъа дайын, отны ашай эди. Онынъ бедени коктеки чыкънен сылана эди. Сонъ сачлары – гриф къанатлары киби, тырнакълары – къушнынъ тырнакълары киби осьтилер.
Хаман оларгъа озь буюк байлыгъы, чокъ сайылы огъуллары, падиша оны пек юксельткени ве башкъа башлыкъларындан ве хызметчилеринден устюн туткъаны акъкъында икяе этти.
О, чокъ кунь, 180 кунь ичинде озь падишалыгъынынъ сонъсуз байлыгъыны ве улулыгъынынъ шуретли гузеллигини косьтерди.
Сонъ Шейтан Исаны Ерусалимге, мукъаддес шеэрге кетирди, Алланынъ Сарайы тёпесине къойып,
Сонъ Белам Балакъкъа: – Бутюнлей якъыладжакъ къурбанынънынъ янында бекле. Мен барайым, бельки РАББИ къаршыма чыкъар. О, манъа ачаджагъыны санъа бильдереджегим, – деди ве юксек бир ерге чыкъты.
Баба Огълуны севе ве Огълуна Озю япкъан эр шейни косьтере. О, сизни шашыртып, бундан да буюк шейлерни косьтереджек.