6 озь гуналарыны айта эдилер. Ягъя кельгенлерни Иордан озенининъ сувуна батырып чыкъара эди.
Имангъа кельгенлерден чокълары келип, озь япкъанларыны ачыкътан айта башладылар.
Эгер исе: «Гуналарымыз бар», – десек, О, ишанчлы ве адалетли олып, бизим гуналарымызны багъышлар ве бизни эр тюрлю яман ишлеримизден темизлер.
Олар – тек ашлар, ичимликлер ве эр тюрлю абдестлер. Булар – беден ичюн эмирлер, ве олар янъы тертип пейда олгъанына къадар къоюлгъан.
Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Бу – тёвбе бельгисидир. Амма артымдан Келеяткъан менден къудретлидир. Мен Онынъ аякъкъапларыны котерип, пешинден кетмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Абдестлер, къоллар къоювынен дувалар, олюлернинъ тирилюви ве эбедий укюм акъкъында огретювлерге де къайтмайыкъ.
Сувгъа батырылып, Месихнен берабер дефн этильдинъиз; Месихни олюлерден тирильткен Алланынъ къудретине инанып, Онен берабер тирильдинъиз.
Оларнынъ эписи, денъизден кечип ве булутнынъ астында юрип, санки Мусанен бирлештилер.
Энди даа не беклейсинъ? Еринъден тур ве, Исанынъ Адыны чагъырып, сувгъа батырылып чыкъ да, гуналарынъдан темизлен!» – деди.
О вакъыт мен Раббимиз Исанынъ: «Ягъя адамларны сувгъа батырып темизлей эди, сизлер исе Мукъаддес Рухнен темизленеджексинъиз», – деген сёзюни эсиме кетирдим.
Ягъя адамларны сувгъа батырып темизлей эди, сиз исе бир къач куньден Мукъаддес Рухнен темизленеджексинъиз.
Ягъя исе эписине: – Мен сизни сувгъа батырып темизлейим. Амма менден къудретлиси келеята, мен Онынъ аякъкъапларынынъ багъыны чезмеге биле ляйыкъ дегилим. О сизлерни Мукъаддес Рухнен ве атешнен темизлейджек.
Адамлар Ягъягъа бутюн Еудие мемлекетинден ве Ерусалим шеэринден келе эдилер ве озь гуналарыны айта эдилер. Ягъя кельгенлерни Иордан озенининъ сувуна батырып чыкъара эди.
РАББИ-Тааляма дува окъугъанда, пешман этип бойле дедим: – Я Раббим, юдже ве къоркъунчлы Алла! Сени севген ве эмирлеринъни туткъан адамлар ичюн Сен васиетинъни беджересинъ ве оларгъа ишанчлысынъ!
Мен устюнъизге темиз сув сепеджегим, ве сизлер эписи озь писликлеринъизден темизленеджексинъиз. Сизни даа эписи путларынъыздан темизлейджегим.
Гуналарыны гизлеген адам хайырыны корьмез, тёвбе этип оларны ташлагъангъа исе мерамет этерлер.
О, акъикъат ве адалетни севе; дюнья РАББИнинъ севгисине толды.
– Огълум! – деди Ехошуа Акъангъа. – Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИни шуретле, Онъа шукюр эт! Бир шей гизлемейип, япкъанынъны манъа айт.
япкъан гунасы ичюн тёвбе этсинлер, кимге къаршы гуна япкъан олса, онъа бутюнлей къайтарсын ве беште бир пайыны къошып, кимге къаршы гуна ишлеген олсалар, онъа берсинлер.
О заман олар озь имансыз япкъанларыны, Манъа къаршы чыкъкъанларыны, озь къабаатларыны ве деделерининъ къабаатларыны бойнуна аладжакълар.
Харун тири текенинъ башына къолларыны къойсун ве онынъ устюнден Исраиль огъулларынынъ бутюн къабаатларыны, джинаетлерини, гуналарыны айтсын ве оларнынъ эписини текенинъ башына юклесин. Сонъ бу иш ичюн айырылгъан бир адамнен бу текени сахрагъа йиберсин.
Шунъа сувгъа батырылып чыкъув ошай; о, шимди бизни Иса Месихнинъ тирилювинен къуртара. Онынъ манасы – беденни кирден темизлемек дегиль, Алладан темиз-пак видждан тилемектир.
Бойлеликнен, тедавийленмек ичюн, бири-биринъизге гуналарынъызны айтынъыз ве бири-биринъиз ичюн дува этинъиз. Инсафлы адамнынъ дувасы чокъ шей япа биле.
Узеир дува окъуды, агълай-агълай тёвбе этти, агълады, Алланынъ Эви огюнде ерге йыкъылды. Шу вакъытта онынъ янында чокътан-чокъ исраиллилер джемааты топланды, акъайлар, апайлар, балалар да кельди. Олар окюр-окюр агълай эдилер.
Исраиль халкъындан чокъларыны оларнынъ Раббисине Аллагъа къайтараджакъ.