16 Батырылгъан сонъ, Иса аман сувдан чыкъты. Шу ань Онынъ огюнде кок ачылды да, Иса Алланынъ Рухуны корьди: О, гогерджин киби ашагъа энип, Исагъа къонды.
Онынъ ичинде РАББИнинъ Руху олып, Онъа акъыл ве анълав, насиат, кучь ве бильги береджек ве Алладан къоркъмагъа огретеджек.
Иса сувдан чыкъкъанда, кок ярылды да, О, Алланынъ Рухуны корьди. Рух Исагъа гогерджин киби эне эди.
– Мына – къулум! Мен оны сайладым ве онъа ярдым этем! О – джанымнынъ чырагъыдыр. Онъа Озь Рухумны бердим; О, халкъларгъа адалетликни илян этер.
Устюмде РАББИ-ТААЛЯнынъ Руху булуна; РАББИ мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер этмеге чагъырды, юреклери къырылгъанларгъа шифа бермеге, эсирлерге – азатлыкъ акъкъында, зинданда яткъанларгъа – къуртулыш акъкъында айтмагъа,
– Мына, мен кокнинъ ачылып кеткенини ве Алланынъ онъ тарафында тургъан Инсан Огълуны корем! – деди о.
30-ынджы йылы, дёртюнджи айынынъ бешинджи кунюнде мен Кевар озенининъ ялысында сюргюн этильгенлернинъ арасында эдим. О вакъыт коклер ачылды, ве мен Алладан кельген руяларны корьдим.
Алла ёллагъан адам Алланынъ сёзлерини айта, чюнки Алла Озь Рухуны аджымайып бере.
– Оларгъа берген васиетим будыр, – дей РАББИ. – Сеннен булунгъан Рухум ве агъзынъа къойгъан сёзлерим эбедиен эм сенинъ агъзынъда, эм балаларынънынъ агъзында, эм торунларынънынъ агъызларында къаладжакъ. Шимдиден ве эбедиен ойле оладжакъ!
Сонъ онъа: – Сизлерге керчектен догърусыны айтам: коклернинъ ачылгъаныны ве Алла мелеклерининъ Инсан Огълуна тюшкенлерини ве Ондан котерильгенлерини кореджексиз, – деди.
Сув ве къанны кечип кельген – Иса Месихтир. О, тек сувны дегиль, сув ве къанны кечип кельди. Онъа Рух шаатлыкъ япа, ве Рух – акъикъаттыр.