4 оларгъа: «Сизлер де меним юзюм багъыма барынъыз, мен сизлерге ляйыкъ акъкъынъызны берерим», – деди. Олар бардылар.
Шунынъ ичюн акъылларынъызны арекетке азырланъыз ве айыныкъ олунъыз. Иса Месих кельген вакътында сизлерге бериледжек эйиликке бутюнлей умют багъланъыз.
Бу сёзлер догърудыр. Сен буны эр вакъыт эминликнен айткъанынъны истейим. О вакъыт Аллагъа инангъанлар хайырлы ишлерни гъайретнен япаджакълар. Адамларгъа бу, яхшы ве файдалыдыр.
Эфендилер, къулларынъызнен догъру ве адалетли олунъыз. Билесиз ки, сизинъ де коклердеки Эфендинъиз бар.
Базыларынъыз бойле эдинъиз, амма ювундынъыз, азиз олдынъыз, Рабби Иса Месихнинъ Адынен ве Алламызнынъ Рухунен акъландынъыз.
Сонъ ёлуны девам эткен Иса салым топлангъан ерде отургъан бир адамны корьди. Онынъ ады Матта эди. Иса онъа: – Меним артымдан юр! – деди. О, шу ань еринден турып, Исанынъ артындан кетти.
Саат докъузларда о кене чыкъып, базар мейданында ишсиз тургъан башкъа адамларны корип,
Саат он экиде ве уйледен сонъ саат учьте о чыкъып, кене шойле япты.