7 Кетинъиз ве: «Кок Падишалыгъы якъынлашты», – деп илян этинъиз.
къаршылыкъ корьмейип, джесаретнен Алланынъ Падишалыгъыны илян эте ве Рабби Иса Месих акъкъында огрете эди.
– Тёвбе этинъиз! Кок Падишалыгъы энди пек якъын! – деп илян эте эди.
Иса онъа: – Олюлер озь олюлерини дефн этсинлер. Сен исе барып, Алланынъ Падишалыгъыны илян эт, – деди.
О вакъыттан сонъ Иса: – Тёвбе этинъиз! Кок Падишалыгъы якъын кельди, – деп, адамларгъа Алланынъ шейлерини огретип башлады.
– Ягъя кельгендже, Къанун ве Пейгъамберлернинъ Язылары кучьлю эди. Шимди исе Алланынъ Падишалыгъы акъкъында Къуванчлы Хабер илян этиле, ве бу Падишалыкъкъа эписи кирмеге тырыша.
Оларны Алланынъ Падишалыгъыны илян этмек ве дертлерни тедавийлемек ичюн ёллап:
Устюмде РАББИ-ТААЛЯнынъ Руху булуна; РАББИ мени ягънен сюртип, алчакъгонъюллилерге хайырлы хабер этмеге чагъырды, юреклери къырылгъанларгъа шифа бермеге, эсирлерге – азатлыкъ акъкъында, зинданда яткъанларгъа – къуртулыш акъкъында айтмагъа,
Бойлеликнен, шегиртлер ёлгъа чыкъып, халкъны тёвбе этмеге чагъырып юрдилер.
Пётр ичериге киргенде, Корнелий оны къаршылап, аякълары огюнде йыкъылып, бель букти.
Оларны Пётрнен Юханнынъ халкъны огреткенлери ве Исанынъ ярдымынен олюлернинъ тирильгени акъкъында айткъанлары пек ачувландырды.
Бу адам бир геджеде Исанынъ алдына келип, Онъа: – Равви! Сен Алладан кельген бир оджа олгъанынъны биз билемиз. Ич кимсе, эгер Алла онен олмаса, Сен косьтерген бельгилерни япалмаз, – деди.
Шегиртлер кеттилер. Олар къасабадан-къасабагъа кечип, эр ерде Къуванчлы Хаберни илян эте ве эр бир ерде хасталарны тедавийлей эдилер.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Шунынъ ичюн сизлерге айтам: Алланынъ Падишалыгъы сизден алынып, махсул кетирген халкъкъа бериледжек.
Экисинден къайсы бири бабасынынъ истегини беджере? Исагъа: – Биринджиси, – дедилер. О оларгъа: – Сизге догърусыны айтам: салым топлайыджылар ве ороспулар сизден эвель Алланынъ Падишалыгъына кирерлер, – деди.
Иса он эки шегиртине бу эмирлерни берген сонъ, оларнынъ шеэрлеринде адамларны огретмек ве Алланынъ Сёзюни анълатмакъ ичюн, Озь ёлуны девам этти.
Хасталарны тедавийленъиз, олюлерни тирильтинъиз, лепра хасталыгъына огърагъанларны эляллап тедавийленъиз, джинлерни къувып чыкъарынъыз. Бедава алдынъыз – бедава беринъиз.