33 Олар Къафарнаум шеэрине къайтып кельдилер. Эвде Иса шегиртлеринден: – Ёл бою сиз не акъкъында лаф эте эдинъиз? – деп сорады.
Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.
Онынъ балаларыны ольдюреджегим, ве о вакъытта бутюн иманлылар джемиетлери биледжеклер ки, Мен адамларнынъ эм акъылларыны, эм юреклерини сынайым, эр биринъизге озь ишине коре береджегим.
Сонъ учюнджи кере Пётрдан сорады: – Юхан огълу Симон, сен Мени севесинъми? Озюнден учюнджи кере: «Мени севесинъми?» – деп сорагъанына Пётрнынъ джаны агъырды. – Рабби! Сен эр шейни билесинъ, мен Сени севгенимни де билесинъ, – деди Пётр. Иса онъа шойле деди: – Къойларымны ашат!
Исагъа адамлар акъкъында шаатлыкъ бермек керекмей эди. Адамнынъ юрегинде не олгъаныны О, Озю биле эди.
Иса бир кереден Озь рухунен оларнынъ фикирлерине далды да, оларгъа шойле деди: – Сизинъ юреклеринъиздеки тюшюнджелер недир!
Олар Къафарнаумгъа кельгенлеринде, Алла Сарайынынъ салымыны топлайыджылар Пётрнынъ алдына келип: – Сизлернинъ Оджанъыз Сарай салымыны береми? – деп сорадылар. Пётр: – Бере! – деди.
ве сонъундан Исагъа хаинлик япкъан Иуда Искариот.