25 Иса даа бир кере кёрнынъ козьлерине къолларыны тийгизди. Кёр дикъкъатнен бакъып, эр шейни ачыкъ коре башлады. О энди бутюнлей тедавийленди.
Раббимиз ве Къуртарыджы Иса Месихнинъ эйилигинде яшанъыз, Оны даа зияде билинъиз. Шимди ве эбедиен Онъа шурет олсун! Амин.
Инсафлы адамларнынъ ёлу – нур сачкъан ярыкъ киби, уйле маали келеята – о эп парлакъ ола.
Амма сизлер – сайлангъан бир сой, падишалыкъ япкъан руханийлер, азиз миллет, Алла Озюнинъ халкъысынъыз. Сизлер Онынъ энъ гузель чизгилерини бильдиринъиз деп, Алла сизлерни къаранлыкътан Озюнинъ аджайип ярыгъына чагъырды.
Мен эминим ки, сизинъ ичинъизде хайырлы ишни япып башлагъан Алла оны Иса Месихнинъ кунюнедже япып битиреджек.
– Кимде бар олса, онъа даа бериледжек, ве онда арткъач оладжакъ. Кимде ёкъ олса, олгъаны да тутып алынаджакъ.
Сокъур башыны котерип: – Адамларны корем, олар тереклерге ошайлар, амма юрелер, – деди.
Иса оны эвине ёллагъанда: – Койге кирме, – деди.
Иса котерильген сонъ, эльчилер бакъып тургъанда, оглеринде апансыздан беяз урба кийген эки адам пейда олды.
О, Павелнинъ айткъан сёзлерини динълеп отургъанда, Павел онъа козь тикип, тедавийленмек ичюн адамнынъ иманы олгъаныны дуйды.