2 – Халкъны аджыйым. Учь кунь Меним алдымда туралар, ашамагъа исе ич бир шейлери ёкъ.
Адам къалабалыгъыны корип, Иса оларны аджыды. Чобансыз къойлар киби, олар шашкъын ве кучьтен кесильген эдилер.
О, кене бизлерни аджыйджакъ ве къабаатларымызны багъышлайджакъ. Сен бутюн гуналарымызны терен денъизге батыраджакъсынъ,
Юкъары эвлеринъден дагъларны суварасынъ, ер юзю ишлеринънинъ мейвасына тоя.
Бильмеген, ёлдан урулгъан адамларгъа о мераметнен бакъып ола, чюнки озю де гуналы адамдыр.
Бизим баш руханийимиз къуветсизлигимизни анълай. О, бизлер киби, эр тарафтан сыналгъан эди, амма бизге бакъкъанда, ич бир гуна япмады.
Бундан сонъ о, бабасына къайта. О даа узакъта келеяткъанда, бабасы огълуны коре ве аджый. О, чапып барып, огълунынъ бойнундан къучакълап опе.
Рабби къадынны корьгенинен, оны аджыды. – Агълама! – деди де,
– Баланы ольдюрмеге истеп, шейтан оны чокъ кере де атешке, де сувгъа ташлады. Эгер къолунъдан кельсе, бизлерни аджып, ярдым эт, – деди.
Иса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корип, оларны аджыды. Олар чобансыз къойларгъа ошай эдилер. Иса оларгъа чокъ шейлерни огретип башлады.
Амма Иса разылыкъ бермеди. – Озь эвинъе, якъынларынъа бар, оларгъа Рабби сени аджып, не япкъаныны ве санъа мерамет косьтергенини айтып бер, – деди онъа.
Иса оны аджыды, къолуны узатып хастагъа тийди де, шойле деди: – Мен истейим, сени эляллап тедавийлейим.
Иса оларны аджып, козьлерине къол тийдирди. Шу ань оларнынъ козьлери ачылды, ве олар Исанынъ артындан кеттилер.
Иса къайыкътан чыкъып, чокъ адамларны корьди. О адамларны аджыды ве оларнынъ арасында олгъан хасталарны тедавийледи.
РАББИ сокъурларнынъ козюни ача, эр бир бели букюльгенни О, котерип турсата! РАББИ инсафлыларны севе!
Шунынъ ичюн Онъа эр шейде агъа-къардашларына ошамагъа керек эди. Бойле этип, О, Алланынъ огюнде мераметли ве ишанчлы баш руханий олды ве халкънынъ гуналары ичюн Озюни одеме этти.
Иса шегиртлеринен къайыкъкъа минип, адам олмагъан бир ерге ёл алды.
Эгер оларны эвлерине ач къалдырып йиберсем, ёлда такъаттан кесилирлер. Базылары узакъ ерлерден кельгенлер, – деди.
Ильяс бакъса, не корьсюн: башы уджунда къор устюнде бир пите ве бир гугюм сув турмакъта. О, ашады-ичти, сонъ кене юкълап къалды.