8 Къадынлар къабирден чыкъып, къачып кеттилер. Оларны буюк бир шашкъынлыкъ басып къалтыратты. Къоркъкъанларындан кимсеге бир шей айтмадылар.
Олар шашып, бир хаялет корьгенлерини тюшюнип, пек къоркътылар.
Къадынлар тез-тез къабирден чыкъып, буюк къуванчнен къоркъугъа толып, Исанынъ шегиртлерине хабер этмеге чаптылар.
Янынъызгъа не акъча кисеси, не торба, не аякъкъап алынъыз. Ёлда ич кимсеге селям берменъиз.
Алланынъ адамы Гехазийге: – Белинъни багъла, элинъе меним таягъымны ал да, бар. Ёлда бирисини расткетирсенъ – селямлашма, сеннен селямлашсалар – селямыны алма. Таягъымны баланынъ бетине къой, – деди.
Иса бу сёзлерни айтып битиргенинен, адамлар Онынъ огреткенине шаштылар.
Сиз исе барып, Пётргъа ве Исанынъ башкъа шегиртлерине айтынъыз: «О сизлерден эвель Галилеягъа бараджакъ. Озю айткъаны киби, Оны анда корерсиз», – деди.
Афтанынъ биринджи кунюнде, саба эрте тирильген Иса башта магдалалы Мерьемге корюнди. Ондан О, еди джинни къувгъан эди.