13 Олар къайтып келип, башкъаларына хабер эттилер, лякин шегиртлер бу хаберге де инанмадылар.
Башкъа шегиртлер онъа: – Биз Раббини корьдик, – дедилер. Тома оларгъа шойле деди: – Мен Онынъ къолларындаки мых яраларыны корьмегенимдже, Онынъ мых яраларына озь пармагъымны тийдирмегенимдже, къолумны Онынъ багърына къоймагъанымдже, инанмам.
О вакъыт эвель кельген шегирт де къабирге кирди ве буны корип, иман этти.
Ибраим онъа: «Эгер Муса ве пейгъамберлерни динълемеселер, ольгенлерден бириси тирилип барса да, инанмазлар», – деген.
Исаны корип, Онъа табындылар. Базылары исе шубелендилер.
Амма олар Исанынъ тири олгъаныны ве Мерьем Оны корьгенини эшитип, инанмагъа истемей эдилер.
Сонъунда Иса, аш вакътында янбашлап отургъан он бир шегиртине корюнди. Иса оларны имансызлыгъында ве юреклери таш киби олгъанында айыплады, чюнки олар тирильген Исаны корьген адамларгъа инанмагъан эди.
Амма бу сёзлер эльчилерге бош уйдурма киби корюндилер, олар къадынларгъа инанмадылар.
Къуванып тааджипленген ве даа инанып оламагъан шегиртлеринден Иса: – Сизде ашаладжакъ бир шей бармы? – деп сорады.