46 Шу ань Исаны якъаладылар.
Алла эвельден къарар чыкъаргъаны ве эвельден бильгени киби, Иса сатылгъан эди, ве сиз адалетсиз адамларнынъ къолунен Оны хачкъа мыхлап ольдюрдинъиз.
О вакъыт болюкнинъ аскерлери, бинъбашы ве еудийлернинъ мемурлары Исаны якъалап багъладылар.
Омюримизнинъ нефеси, РАББИнинъ Месихи чукъурда тутулды; бизлер исе: «Халкъларнынъ арасында, онынъ колеткесинде яшайджакъмыз», – дедик.
Фелестинлилер Шимшонны якъалады, онынъ козьлерини ойып чыкъардылар. Оны Гъазагъа кетирип, бакъыр зынджырларнен багъладылар. Зиндангъа ташлап, онъа дегирменде ашлыкъ чектирттилер.
Сонъра о, Исанынъ къаршысына кельди ве: – Равви! – деп, Оны опьти.
Онынъ янында тургъанлардан бириси къылычыны чекип, баш руханийнинъ къулуны урып, онынъ къулагъыны кести.
