21 Пётр, эвельки вакъианы хатырлап, Исагъа: – Равви! Бакъса, Сен къаргъагъан инджир тереги къуруп къалгъан, – деди.
Ким Раббини севмесе, онъа лянет олсун! Марана та – я Рабби, кель!
Сонъ сол тарафындакилерине: – Эй, лянетлилер! Ёкъ олунъ козюмден! Шейтангъа ве онынъ мелеклерине азырланылгъан эбедий атешке тюшюнъиз!
базар мейданларында урьметнен селям бермесини ве адамлар тарафындан «Равви» дегенлерини истейлер.
Гунакярнынъ эвини РАББИ къаргъай, инсафлы адамларнынъ эвини исе багъышлай!
Ёл четинде бир инджир терегини корип, онынъ янына барды. Иса япракълардан гъайры ич бир шей тапмайып, терекке: – Энди сенинъ мейванъ эбедий олмасын! – деди. Инджир тереги исе шу ань къуруп къалды.
Сизлерге исе «Равви» демесинлер, чюнки сизинъ бир Оджанъыз бар. Сиз бир-биринъизге – агъа-къардашсынъыз.
Шу арада шегиртлери: – Равви, аш ашаса, – деп Исаны чагъырдылар.