14 Иса терекке бакъып: – Энди сенинъ мейваларынъны ашагъанлар эбедиен олмасын! – деди. Шегиртлери де бу сёзлерни эшиттилер.
Ёл четинде бир инджир терегини корип, онынъ янына барды. Иса япракълардан гъайры ич бир шей тапмайып, терекке: – Энди сенинъ мейванъ эбедий олмасын! – деди. Инджир тереги исе шу ань къуруп къалды.
Ким Менде олмаса, кесильген пытакъ киби атыладжакъ ве къуруйджакъ. Бойле пытакъларны джыйып, атешке атып якъалар.
Яхшы мейва бермеген эр бир терекни пычып, атешке ташлайлар.
Шимди тереклернинъ тамырлары янында балта азыр ята. Яхшы мейва бермеген эр бир терекни кесип, атешке ташларлар.
Инсафсыз адам яманлыкъ япа берсин, арам адам арамлыкъ япа берсин. Инсафлы догъру иш япсын, азиз адам азиз олып къалсын.
Бу ташкъа тюшкенлер эписи парчаланып кетеджек. Таш кимнинъ устюне тюшсе, оны эзип ташлайджакъ.
Эгер олар, Раббимизни ве Къуртарыджымыз Иса Месихни бильгенде, дюньянынъ пислигинден къачып къуртулып, бундан сонъ кене шойле ишлерге къарышып енъильселер, о вакъытта оларнынъ сонъки алы эвельки алындан бетер оладжакъ.
– Энди башкъа бир кинаели икяе динъленъиз: бир ер саиби бар экен. О, юзюм багъы сачып, этрафыны къоралады, юзюм сыкъмакъ ичюн чукъур къаздырды, сонъ къаравул къуллесини къурып, багъны юзюмджилерге кирагъа берди, ве озю ёлгъа чыкъты.
О, узакъта япракъларынен къаплангъан бир инджир терегини корьди. Бирде-бир емиш тапылырмы, деп, терекнинъ янына кельгенде, япракълардан гъайры бир шей тапмады. Инджир джыймагъа вакъты даа кельмеген эди.
Сонъ олар Ерусалимге кельдилер. Алланынъ Сарайынынъ азбарына киргенде, Иса анда алыш-веришнен огърашкъанларны къувмагъа башлады. Акъча алмаштырыджыларнынъ масаларыны, гогерджин сатыджыларнынъ курсюлерини авдарып йиберди.