18 Иса онъа: – Манъа не ичюн «яхшы» дейсинъ? Бир Алладан башкъа ич кимсе яхшы дегиль.
Иса онъа: – Сен Манъа не ичюн «яхшы» дейсинъ? Бир Алладан башкъа ич кимсе яхшы дегиль.
Иса онъа: – Сен Менден яхшылыкъ акъкъында не сорайсынъ? Тек бир Алла яхшыдыр. Эгер эбедий аяткъа кирмеге истесенъ, эмирлерни беджер, – деди.
Алланынъ бизге олгъан севгисини бильдик ве бунъа инандыкъ. Алла – севгидир. Севгиде булунгъан адам Аллада булуна, ве онда Алла булуна.
РАББИден башкъа мукъаддес ёкъ, Сенден башкъасы ёкъ! Алламыз киби къавий таянч ёкъ!
Эписи ёлдан урулды, бозулдылар. Яхшылыкъ япкъан ич кимсе ёкъ, бир адам биле ёкъ!
Севмеген адам Алланы бильмеген, чюнки Алланынъ Озю – севгидир.
Эр бир яхшы ве мукеммель бахшыш юкъарыдан, коклердеки ярыкъларны яраткъан Бабадан келе. О, денъишип тургъан кольгеге ошамаз, ич бир вакъыт денъишмез.
Сион акъкъында исе: “Бу адам ве шу адам о ерде догъгъан; Юдже Алла оны пекитир”», – дерлер.
РАББИ ят халкълардан олгъанларны къорчалай, оксюзлерге ве тул апайларгъа ярдым эте, ярамайларнынъ ёлуны исе боза.
Иса ёлгъа чыкъаяткъанда, кимдир чапып келип, Онынъ огюнде тиз чёкти ве: – Яхшы Оджам! Эбедий аяткъа насип олмакъ ичюн не япмакъ керек? – деп сорады.
Сен эмирлерни билесинъ: адамнынъ джаныны алма, аиле садыкълыгъыны бозма, хырсызлама, ялан шаатлыкъ этме, алдатма, ана-бабанъны урьмет эт, – деди.