32 Акъшам олып, кунеш къонгъан сонъ, Исанынъ огюне бутюн хасталарны ве джин ургъанларны кетирдилер.
Акъшам устю Исанынъ алдына джин ургъан бир талай адамларны кетирдилер. Иса Озь сёзюнен арам рухларны къувып чыкъарды ве эписи хасталарны тедавийледи.
Кунь баткъанда, адамлар Исанынъ алдына чешит тюрлю хасталыкъларнен къыйналгъан сой-сопларыны алып кельдилер. О, эр бир хастагъа къолларыны къойып, оларны тедавийледи.
Раатлыкъ куню бу сакъатны тедавийлер экенми, деп, Оны къабаатламакъ ичюн, артындан бакъып адамлар тура эдилер.
Онынъ шурети бутюн Суриеге даркъалды. Исанынъ алдына тюрлю хасталыкъларнен ве агъыр дертлернен чекишип юргенлерни, джин ургъанларны, паралич ургъанларны ве тутарыкъ хасталарыны кетире эдилер. Иса оларнынъ эписини тедавийлей эди.
Олар Къафарнаум шеэрине кельген сонъ, биринджи раатлыкъ куню Иса синагогагъа кирип, адамларны огретип башлады.
Бойледже, Ешая пейгъамбер ярдымынен айтылгъан сёзлери беджерильди: «О хасталыкъларымызны Озюне алды, дертлеримизни Озь омузларына къойды».
О, хастанынъ янына барып, оны къолундан тутып турсатты. Къадыннынъ сыджагъы шу дакъкъасы тюшти. О турып, оларгъа софраны донатты.
Чокъ адамнынъ ичинден джинлер чыкъып: «Сен Алланынъ Огълусынъ!» – деп къычыра эдилер. Иса оларны сусмагъа меджбур этти, буны айтмагъа ясакъ этти. Олар исе, О, Месих олгъаныны биле эдилер.