Biblia Todo Logo
Bib sou entènèt

- Piblisite -




Малакий 1:6 - Мукъаддес Китап

6 – Огъул озь бабасына, къул озь эфендисине сайгъы косьтере. Мен – сизинъ Бабанъыз, лякин не ичюн сиз Манъа сайгъы косьтермейсинъиз? Мен – Раббим, лякин не ичюн сиз Менден къоркъмайсынъыз? – дей Ордуларнынъ РАББИси сизге, Онынъ Адына урьметсизлик косьтерген руханийлерге. – Сиз: «Адынъа насыл этип урьметсизлик косьтеремиз?» – деп сорайсынъыз.

Gade chapit la Kopi




Малакий 1:6
52 Referans Kwoze  

‌Не ичюн сиз Мени: «Раббим, Раббим!» – деп чагъырасыз да, буюргъанымны япмайсыз?


Эй, коклер, динъленъиз! Эй, ер юзю, къулакъ ас! РАББИ бойле дей: – Мен огъулларымны тербиелеп осьтюрдим, олар исе Манъа къаршы чыкътылар.


РАББИ-Таалянъ санъа берген ер юзюнде яшагъан куньлеринъ узун олсун деп, бабанъны ве ананъны урьмет эт.


Алла адамларны бири-биринден айырмай, эр бирини япкъан ишлерине коре суд эте. Эгер сиз Онъа «Баба» десенъиз, бу дюньяда вакътынджа яшагъанынъызда, Ондан къоркъунъыз.


Эфраим де бойле дей: «Мен бай олдым, чокъ барлыкъ топладым, Бутюн эткен ишлеримде гуна сайыладжакъ ич бир къабаатны тапамайджакълар».


Амма шимди, я РАББИ, Сен – бизим Бабамызсынъ! Биз – чамурмыз, Сен – чёльмекчисинъ, эпимиз – сенинъ къолларынънынъ ишимиз.


«Бабанъны ве ананъны урьмет эт». Вадеси олгъан эмирлерден бу эмир биринджидир.


Бабасыны мыскъыллагъан ве анасынынъ сёзюни динълемеген адамнынъ козюни вадийдеки къаргъалар чокъуп чыкъараджакъ, о, къартал балаларына аш олур.


‌Манъа: «Раббим, Раббим!» – дегенлернинъ арасындан Кок Падишалыгъына тек базылары кирип оладжакъ. Анда тек Коклердеки Бабамнынъ истегенини беджергенлер киреджеклер.


Дуваны бойле окъунъыз: Бизим Коклердеки Бабамыз, Сенинъ Мукъаддес Адынъны эр кес сайсын!


Ойле несиль бар ки, бабасыны къаргъар, озь анасына да яхшылыкъ тилемез.


Алланъ олгъан РАББИ эмир эткени киби, бабанъны ве ананъны урьмет эт. Сонъ яшайышынъ узун оладжакъ, ве Алланъ олгъан РАББИ санъа береджек топракъта эр ишинъ онъундан келеджек.


Эр кес ана-бабасына сайгъы бильдирсин. Раатлыкъ куньлеримни тутунъыз. Мен – РАББИм, сизинъ Алланъыз.


Сен эмирлерни билесинъ: адамнынъ джаныны алма, аиле садыкълыгъыны бозма, хырсызлама, ялан шаатлыкъ этме, алдатма, ана-бабанъны урьмет эт, – деди.


ана-бабанъны урьмет эт ве якъын адамны озюнъни севгенинъ киби сев, – деди.


Кереги къадар бильгиси олмагъан халкъым гъайып олур. Сен бильгини ред эткенинъ ичюн, Мен сени руханийлик этмектен ред этеджегим. Сен Алланънынъ Къануныны унуткъанынъ ичюн, Мен де сенинъ балаларынъны унутаджагъым.


Мемлекетнинъ руханийлери Меним Къанунымны бозалар, Меним азиз шейлеримни арамлайлар, азиз ве азиз олмагъан шейлерни айырмайлар, элялнынъ арамдан фаркъыны косьтермейлер, афталыкъ раатлыкъ куньлеримден козьлерини чевирелер. Олар Мени урьмет этмейлер.


Эм пейгъамберлер, эм руханийлер бозулды, Эвимде биле яманлыкъларыны корьдим, – дей РАББИ.


о бабасыны я да анасыны урьмет этмесе де олур», – дейсиз. Шунынънен, сиз озюнъизнинъ урф-адетинъиз ичюн Алланынъ Сёзюни ред этесиз.


Лякин сиз бу ёлдан урулдынъыз, огреткенлеринъизнен чокъ адамны гуна ёлуна къойдынъыз, Левийге берильген васиетни боздынъыз, – дей Ордуларнынъ РАББИси.


Амма о адам, озюни акъламакъ ичюн, Исадан: – Я манъа якъын адам кимдир? – деп сорады.


Бабанъыз мераметли олгъаны киби, сиз де мераметли олунъыз.


– Муса шойле айткъан эди: «Бабасыны я да анасыны къаргъагъан адам ольдюрильсин».


Агълай-агълай келеджеклер, мерамет этип, оларны алып кетиреджегим, сув бою дос-догъру ёлдан алып келеджегим, сюрюнмезлер. Мен – Исраильнинъ бабасыдырым, Эфраим – биринджи догъгъан баламдыр.


Сен Онынъ эмирлерини билесинъ: аиле садыкълыгъыны бозма, адамнынъ джаныны алма, хырсызлама, ялан шаатлыкъ этме, ана-бабанъны урьмет эт, – деди.


– Алла: «Ана-бабанъны урьмет эт» ве «Бабасыны я да анасыны къаргъагъан адам ольдюрильсин», – деди.


Эй, руханийлер, буны эшитинъиз! Эй, Исраиль халкъы, дикъкъатнен динъленъиз! Эй, падишанынъ эви, къулакъ асынъыз! Сизлер укюм этиледжексинъиз, чюнки сиз озь путларынъызнен Мицпа шеэринде халкъны къапкъангъа тюшюрдинъиз, Тавор дагъында къоюлгъан бир агъ киби олдынъыз.


Баба огълуны къолда ташыгъаны киби, Алланъыз олгъан РАББИ сизни бу сахрада бутюн ёл бою, бу ергедже кельмезден эвель, ташый эди, ве сиз шуны корьдинъиз», – дедим.


эгер РАББИ бизнен олмаса эди, адамлар бизге къаршы чыкъкъанда,


Къарт адамларнынъ таджы – торунларыдыр, балаларнынъ шурети – ана-бабаларыдыр.


Бутюнлей якъыладжакъ къурбан оларакъ, Манъа озь къозуларынъны кетирмединъ, шуретиме къурбанларынъны чалмадынъ. Манъа ашлыкъ бахшышларыны кетирмеге сени хызмет эттирмедим, къокъулы отларны якъмагъа зорламадым.


Энди кене де Манъа ялварып: «Бабачыгъым! Яшлыгъымдан берли сен ишанчлы ёлдашым эдинъ!


Рекъавнынъ огълу Ёнадав озь эвлятларына эмир берди, ве олар буюргъаныны беджерелер. Бу халкъ исе Меним айткъанларымны динълемей!


Онынъ пейгъамберлери – тюшюнджесиз ве ишанчсыз адамлар. Руханийлери исе азиз шейлерни арамлай, Къанунны бозалар.


– Шимди, руханийлер, бу эмир сиз ичюндир.


Эпимизнинъ Бабасы бир дегильми? Бизни яраткъан Алла бир дегильми? Ойле олса, не ичюн бири-биримизге хаинлик япамыз? Не ичюн деделеримизге берильген васиетни бозамыз?


РАББИнъизге бойле къайтарасызмы, ахмакъ ве акъылсыз халкъ? О – сенинъ Бабанъ дегильми? Сени яраткъан, ясагъан ве асыл эткендир!


Вай-вай-вай! «Мени бу дюньягъа неге кетирдинъ?» – бабасына дегенге, «Мени неге догъдынъ?» – деп, анасындан сорагъангъа беля!


Кимсе Адынъны чагъырмай, Сени гъайретнен къыдыргъан да ёкъ. Сен бизден юзюнъни сакъладынъ, бизге къабаатларымызда ирип кетмеге ёл бердинъ.


Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Суд этмек ичюн сизге келеджегим ве этнеджилерни, къоранта садыкълыгъыны бозгъанларны, ялан шаатлыкъ эткенлерни, ыргъатнынъ къазанчыны озь вакътына бермегенлерни, тулны ве оксюзни къыйнагъанларны, кельмешеклерден адалет акъкъыны тартып алгъанларны, Менден къоркъмагъанларны тез мейдангъа чыкъараджагъым.


Swiv nou:

Piblisite


Piblisite