17 Эр кес ашап тойды. Артып къалгъан парчаларны топлагъанда, он эки буюк сепет толды.
Ашны адамларгъа берди, ве РАББИ айткъаны киби, аш даа къалды.
Инсафлы адам тойып ашай, яман адамнынъ къурсагъы исе ач къала.
Гилад Менимки, Менашше де Менимки. Эфраим – демир къалпагъым, Ехуда – падишалыкъ таягъым.
Я РАББИ, умют этем Санъа, я Рабби, Аллам, Сен джевап берерсинъ!
Иса беш отьмекнен эки балыкъны алды ве кокке бакъып, шукюр дувасыны окъуды. Сонъ ашны парчалады ве адамларгъа даркъатмакъ ичюн шегиртлерине берди.