42 Амма олар борджларыны къайтарып оламагъанлары ичюн, о, экисининъ борджларыны багъышлады. Айт манъа, олардан къайсы бири оны чокъча севеджек? – деди Иса.
Бири-биринъизге чыданъыз; эгер бир адам экинджисине шикяет этсе, бири-биринъизни багъышланъыз. Месих сизлерни багъышлагъан киби, сизлер де бири-биринъизни багъышланъыз.
Лякин бири-биринъизге мераметли ве шефкъатлы олунъыз. Алла сизни Месихте багъышлагъаны киби, сизлер де бир-биринъизни багъышланъыз.
Онынъ къанынен биз Онда къуртулыш таптыкъ, ве бизим гуналы ишлеримиз багъышланды, чюнки Онынъ эйилиги пек буюктир.
Къанунны беджергенлер эписи исе – лянет астындалар. Язылгъанына коре, Къанун Китабында язылгъаннынъ эписини тутып беджермеген эр кеске лянеттир.
Биз даа кучьсюз олгъанымызда, бельгиленген вакъытта Месих имансызлар ичюн ольди.
амма Алланынъ эйилигинен гунакярлар бедава акъланув алалар, чюнки Иса Месих одеме берип, оларны къуртарды.
Сонъ бутюн борджуны тёлемегендже, ачувлангъан падиша хызметчисини аписхане джезалайыджыларнынъ къолуна берди.
Къанунсыз япкъанларынъны, думан киби, къувдым, гуналарынъны, булут киби, къуваладым. Мен сени сатын алдым, шунынъ ичюн Манъа къайтынъыз.
Гуналарны багъышлагъан – Меним, тек Меним. Бир даа оларны акъылыма кетирмейджегим.
Сарайынънынъ юкъары одаларыны кок къуббеси устюнде къургъансынъ, булутларны Озюнъе араба этип, ельнинъ къанатлары устюнде кезесинъ.
Бизге къаршы гуна япкъан адамларны багъышлагъанымыз киби, Сен де бизим Санъа къаршы япкъан гуналарымызны багъышла.
Озь хызметчисини аджып, падиша оны йиберди ве борджуны багъышлады.
Симон джевап берип: – Меним фикиримдже, чокъ борджу багъышлангъан сою, – деди. – Сенинъ къарарынъ догъру, – деди Иса.
Къадын: – Не ичюн сен Алланынъ халкъына къаршы бойле шейлер япасынъ? – деди. – Сен, бу сёзлерни айтып, озюнъ-озюнъни къабаатладынъ, чюнки озюнъ къувалагъан адамны кери къайтармайсынъ.