8 Тёвбе эткенинъизни озь ишлеринъизнен исбат этинъиз! Тек ичинъизден: «Ибраим бизим бабамыз!» – деп отурманъыз. Мен сизлерге шуны айтам: Алла Ибраимге балаларны мына бу ташлардан япа биле.
Башта Дамаскта, сонъ Ерусалимде ве бутюн Еудие топракъларында яшагъанларны, сонъ башкъа ерлердеки миллетлерни тёвбе эттирип, Аллагъа къайтмагъа ве тёвбеге ярашкъан ишлерни беджермеге чагъыра эдим.
Шунынъ ичюн сизлерге айтам: Алланынъ Падишалыгъы сизден алынып, махсул кетирген халкъкъа бериледжек.
эм де, Аллагъа шереф ве шукюр олсун деп, Иса Месихтен кельген инсафлыкъ мейвасына толаджакъсынъыз.
Ибраимнинъ огъуллары арасында акъикъий огъуллары бар, лякин эписи дегиль. Язылгъаны киби: «Сенинъ эвлятларынъ оларакъ Исхакътан чыкъкъанлар сайыладжакълар».
Шунынъ ичюн иман керек. Сонъра Алла эйилигини косьтерип, эпимизнинъ бабамыз Ибраимнинъ бутюн эвлятлары: тек Къанунны туткъанлар дегиль, Ибраим дайын иман эткенлер де, – мытлакъа Алланынъ вадеси беджериледжегини корерлер.
О исе оларгъа джевап берип: – Сизге айтам: эгер оларнынъ сеслери кесильсе, ташлар къычыраджакълар! – деди.
– Биз Ибраимнинъ эвлятларымыз, – деп джевап берди олар. – Ич бир вакъыт ич кимсеге къул олмадыкъ. «Азат оладжакъсыз», – деп насыл айта билесинъ?
Олар Исагъа джевап берип: – Бизим бабамыз – Ибраимдир, – дедилер. – Эгер сиз Ибраимнинъ балалары олса эдинъиз, Ибраимнинъ япкъан ишлерини япар эдинъиз, – деди Иса оларгъа.
– Инсан огълу! Исраиль топрагъынынъ йыкътырылгъан ерлеринде яшагъанлар шойле дейлер: «Ибраим бир озю эди, амма шу топракънынъ сабысы олды. Бизлер исе чокъмыз, эбет, бу топракълар бизге мульк оларакъ берильди».
– Тёвбе эткенинъизни озь ишлеринъизнен исбат этинъиз!
Лякин ичинъизден: «Ибраим бизим бабамыз!» – деп, ич тюшюнменъиз. Мен сизлерге шуны айтам: Алла Ибраимге балаларны мына бу ташлардан япа биле.
Къанун оджалары ве фериселер озьара тюшюнип: «Бойле куфюр шей япкъан бу адам ким экен? Гуналарны багъышламагъа Алладан башкъа кимнинъ акъкъы бар?» – дедилер.
Эв Саиби турып къапуны къапаткъанда, сиз тышарыда къалып: «Рабби! Бизге ачып бер!» – деп къапуны такъылдата башлайджакъсыз. Лякин О сизге: «Ким ве къайдан олгъанынъызны бильмейим», – деп джевап береджек.
О вакъыт сиз: «Биз Сеннен берабер ашап-ичтик. Сен бизим мейданларымызда огрете эдинъ», – дейджексиз.
О вакъыт экинъизни чагъыргъан эв саиби келип, санъа: «Бу ерни онъа бошатып бер», – дер. Сен исе утана-утана, энъ арттаки ерге кечмеге меджбур оладжанъ.
Бунъа Иса: – Бугунь Закийнинъ эвине къуртулув кельди, чюнки о да Ибраимнинъ огълудыр, – деди.
Шимди оларгъа тарлаларыны, юзюмликлерини, зейтюн багъларыны ве эвлерини къайтарып беринъиз. Олардан кумюш ве ашлыкътан, шарап ве зейтюн ягъындан алынгъан фаизлерни де къайтарынъыз!