Бизге бир Бала догъды, бизге бир Огъул берильди! Омузлары устюне акимиет къоюлды. Онъа «Аджайип», «Насиатчы», «Кучьлю Алла», «Эбедий Баба», «Аманлыкъ Падишасы» дейджеклер.
Гедже руяларымда мен даа шуны корьдим: Инсан Огълуна ошагъан бири кокнинъ булутларынен кельди. Эвель-эзельден Бар Олгъаннынъ янына догъру келип, Онынъ огюне якъынлашты.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Мен Озюм кедр терегининъ тёпесинден бир филис алып, оны сачаджагъым. Онынъ тёпесинден назик филисини къопарып, оны буюк ве юксек дагъда ерлештиреджегим.
Джемаат къатильни къан акътыманыны аладжакъ адамнынъ къолундан къуртармакъ ве къачкъан сакъланув шеэрине къайтармакъ керек. Мукъаддес зейтюн ягъынен ягълангъан баш руханий ольмегендже, шу адам анда къалсын.
Кене де Муса Исраиль огъулларына деди ки, Алла оны чагъырып кетиргени киби, бойле де этип, оларгъа агъа-къардашлары арасындан Пейгъамберни чагъырып кетиреджек эди.