38 Иса оларгъа: – Сиз неден къоркътынъыз? Юреклеринъизде не ичюн бойле шубелер бар?
Эй, Ерусалим, къуртулмакъ ичюн, юрегинъни яман шейлерден темизле. Къара ниетлеринъ ичинъде даа не къадар къаладжакъ?
Ич бир яратылгъан шей Алланынъ козьлеринден сакъланмаз, Онынъ козю огюнде эр шей ачыкъ ве чыплакътыр. Ве биз Онъа джевап береджекмиз.
Иса, бу акъта билип, оларгъа: – Эй, иманы аз олгъанлар! Сиз не ичюн озьара, янымызда отьмек ёкъ, дейсиз?
Падиша, бу терек – сенсинъ! Сен буюк ве къудретли олдынъ. Сенинъ буюклигинъ артты ве кокке етти, акимиетинъ де ернинъ кенарынадже даркъалды.
Ахыр-сонъу Даниял кирди. (О, алламнынъ адына багъышлап Белтешаццар деп адлангъан, ичинде мукъаддес аллаларнынъ руху булуна.) Мен онъа тюшюмни айтып бердим:
Олар шашып, бир хаялет корьгенлерини тюшюнип, пек къоркътылар.
Эллериме, аякъларыма бакъынъыз – бу Меним! Манъа тийип бакъсанъыз, корерсиз. Эт ве кемик рухта олмай, Менде исе бар, – деди.