5 Лякин олар айткъанында къатты турып: – Галилеядан башлап бу ергедже, бутюн Еудиеде озь огретювини даркъатып, О, халкъны баштан чыкъара, – дедилер.
Иса буны Галилеянынъ Кана шеэрчигинде япты; бу шей Онынъ аджайип бельгилерининъ башы олды. Бойле этип, Иса Озь шуретини косьтерди, ве шегиртлери Онъа иман эттилер.
Эртеси куню Иса Галилеягъа бармагъа истеди. Филипни тапып, онъа: «Айды, юр меннен!» – деди.
Ягъя зиндангъа тюшкен сонъ, Иса Галилеягъа кельди, Алладан Къуванчлы Хаберни даркъатып юре башлады.
Иса бутюн Галилеяны айланып чыкъа башлады. Синагогаларда халкъны огретип, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында хабер эте, адамларны тюрлю хасталыкълардан ве дертлерден тедавийлеп юре эди.
Дава ойле шиддетли олды ки, Павелни парча-парча этмесинлер деп, къоркъкъан бинъбашы аскерлерине ашагъа тюшип, оны адамларнынъ араларындан чыкъарып, къалеге алып кирмеге буюрды.
Ягъя пейгъамбер адамларнынъ сувгъа батырылып чыкъкъаныны огреткен сонъ, Галилеядан башлап бутюн Еудиеде олгъан шейлерни сизлер билесиз.
Олар исе къулакъларыны къапатып, эписи къычыра-къычыра бирлешип, Стефаннынъ устюне атылдылар,
Шура азалары бу сёзлерни эшиткенде, къутурдылар ве Стефангъа къаршы тишлерини гъыджырдаттылар.
Шура азалары буны эшитип, пек ачувландылар, эльчилерни ольдюрмеге истедилер.
– Ёкъ эт Оны, ёкъ эт! Хачкъа мыхла! – деп къычырды олар. – Сизинъ Падишанъызны хачкъа мыхлайыммы? – деп сорады Пилат. – Императордан башкъа падишамыз ёкъ, – деди баш руханийлер.
– Я сен де Галилеядан оласынъмы? Яхшы тюшюнип бакъ, Галилеядан Пейгъамбер чыкъмайджагъыны биледжексинъ, – дедилер онъа.
Башкъалары: – Бу Месих, – дегенде, даа башкъалары: – Месих Галилеядан келип олурмы?
Лякин олар бар сеслеринен къычырып, Исаны хачкъа мыхланмасыны талап эттилер. Ахыр-сонъу халкънынъ ве баш руханийлернинъ къычыргъанлары устюн чыкъты,
Сонъ Иса шу ерден кетти. Къанун оджалары ве фериселер Исагъа душманлыкънен бакъып, Онъа бир чокъ суаль бере эдилер,
Пилат ич бир шей ярдым этмегенини, аксине исьян котериледжегини корип: – Мен бу адамнынъ къаны тёкюледжегинде къабаатлы дегилим. Бу ишни озьлеринъиз бакъынъыз! – деди де, халкънынъ козю огюнде сув кетиртип, эллерини ювды.
Манъа: «Аха, аха!» – дегенлер озь масхаралыгъындан утанып, арткъа чекильсинлер!
Ярамайлар догъулгъандан берли ёлдан урулдылар, анасынынъ къурсагъындан чыкъкъанынен, олар яланджыдыр, янълыш ёлнен кетелер.
Иса Еудие виляетининъ Вифлеем шеэринде догъгъан сонъ, шаркътан Ерусалимге тылсымджы алимлер кельдилер. О девирде Еудиенинъ падишасы Ирод эди.
Иса он эки шегиртине бу эмирлерни берген сонъ, оларнынъ шеэрлеринде адамларны огретмек ве Алланынъ Сёзюни анълатмакъ ичюн, Озь ёлуны девам этти.
Буны эшитип, Пилат: – Бу адам Галилеяданмы? – деп сорады.