55 Азбарнынъ ортасында атеш якъып, этрафында адамлар отурмакъта эдилер. Пётр о адамларнынъ арасында отурды.
Амма алданманъыз: «Яман ёлдашлар яхшы адамны бозар».
Иса олюм азабында олып, даа буюк кучьнен дува окъуй башлады. Ондан чыкъкъан тер ерге тамгъан къан тамчыларына ошай эди.
О вакъыт баш руханийлер ве халкъларнынъ акъсакъаллары Каяфа деген баш руханийнинъ азбарында топлашып,
Икметли адамларнен акъыл танышкъан адам икметли олур, акъылсызларнен иш туткъан адам исе белягъа огърар.
Саде ёлларынъызны ташланъыз ве яшанъыз, анълайыш ёлундан кетинъиз.
РАББИнинъ сеси сувларнынъ устюндендир; шуретли Алла гудюрдеди; РАББИ бутюн сувлар устюндендир!
Не де бахтлыдыр ярамазларнынъ акъылынен юрмеген, гунакярлар ёлуна тюшмеген, мыскъылджылар топлашувында отурмагъан адам!
Бир хызметчи къыз онынъ атеш янында отургъаныны корип, онъа тикилип бакъты да: – Онен берабер бу адам да эди! – деди.