40 О ерге кельгенде, Иса оларгъа: – Сынавдан кечмек ичюн, дува окъунъыз, – деди.
Бизге ёлдан урулмагъа берме, яманлыкътан къорчала.
Эр шейнинъ сонъу якъындыр. Шунынъ ичюн акъыллы олмакъ ве, дува окъумакъ ичюн, айыныкъ олунъыз.
Оларгъа: – Сиз не ичюн юкълайсыз? Къана турынъыз да, сынавдан кечмек ичюн, дува окъунъыз, – деди.
Сен Меним сабыр этмеге буюргъанымны беджердинъ, шунынъ ичюн Мен сени бутюн ер юзюнде яшагъанларны сынамакъ ичюн келеджек белядан сакъларым.
Гуналарымызны багъышла, чюнки биз де озюмизге къаршы гуна япкъан эр бир адамны багъышлаймыз. Бизге ёлдан урулмагъа берме, – деди.
Олюм йиплери мени сарып алды, акъсызлыкънынъ дерьялары мени зияде къоркъузды.
Явец Исраильнинъ Алласыны чагъырып: «РАББИм! Манъа Озь эйилигинъни косьтергейдинъ, топрагъымнынъ сынъырларыны кенишлеткейдинъ, меним янымда олгъайдынъ, мени къорчалагъайдынъ, мен дерт чекмегейдим!» – деди. Сонъ РАББИ Явецке тилегини берди.