14 Акъылынъызда буны тутунъыз: озюмизни насыл къорчалайыкъ, деп эвельден азырланманъыз.
Сизни махкемеге берген вакъытта, не айтаджагъым экен, деп тюшюнменъиз. Шу саатте сизлерге не берильсе, оны айтынъыз. Анда сиз дегиль, Мукъаддес Рух джевап береджек.
– Демек, бар. Лакъырды эткенинъде, янынъда Мен олурым. Санъа не айтмагъа керек олгъаныны огретирим.