40 Бала исе осип, икмет ве кучь топлай эди. Алла баладан разы эди.
Иса осе эди. Яшы арткъанынен, икмети де арта эди. Исагъа Алланынъ ве адамларнынъ хайыры да чокълаша эди.
Бала осип, рухунен къуветлене эди. Исраиль халкъы алдына чыкъаджакъ вакъты кельмегендже, сахрада яшай эди.
Сёз джан-тен олды ве бизим арамызда яшап башлады. Биз Онынъ шерефли ишлерини корьдик, Бабасынынъ бирден-бир Олгъанынынъ шерефли ишлерини. О, яхшылыкъкъа ве акъикъаткъа толу эди.
Яш Смаил исе кет-кете осип етишти, ве РАББИ де, адамлар да ондан разы эдилер.
Смаил буюгенде, РАББИ онынъ янында эди ве онынъ эр бир айткъан сёзюни беджерди.
Оны динълегенлер эписи Исанынъ эр шейни анълагъанына ве берген джевапларына шаша эдилер.
Генч Смаил, кетен эфод кийип, РАББИге хызмет эте башлады.
Вакъты кельгенде, апай огъул догъды ве адыны Шимшон къойды. Огълан осип буюди. Онен даима Алланынъ багъышлавы эди.
Огълум, Иса Месихте тапкъан эйиликнен къавийлеш.
Не исе, Раббинен ве Онынъ къудретли къуветинен кучьлю олунъыз.
Эльчилер Рабби Исанынъ тирилюви акъкъында буюк кучьнен шаатлыкъ эте эди. Оларнынъ эписине чокъ хайыр бериле эди.
Биз Аллагъа сыгъынамыз, О, бизге къувет бере. Агъыр вакъытларымызда О, бизге тез-тез ярдым этип тура.
РАББИ Ханнагъа мерамет эйледи, ве о, юклю олып, даа учь огълан ве эки къыз бала тапты. Яш Смаил исе РАББИнинъ огюнде етишип осьти.