Сен де, Вифлеем-Эфрата, Ехуданынъ баш шеэрлери арасында кичик олсанъ да, сенден Мен ичюн Исраильнинъ Башлыгъы чыкъаджакъ. Онынъ тамырлары заманларнынъ башындан, эбедийликтен келип чыкъа.
Бир кунь РАББИ Смаилге деди: – Шаулгъа даа не къадар янаджакъсынъ? Мен оны Исраиль падишалыгъы тахтындан алып ташладым. Бойнузынъны ягънен толдур да, бар. Мен сени вифлеемли Йишайгъа ёллайым. Онынъ огъуллары арасында Мен падишалыкъкъа ляйыкъ адамны таптым.
Мен Паддандан кельгенимде, Рахелим Ханаан топрагъында, Эфраткъа етмезден ёл бою кечинди. Мен оны Эфраткъа, я да Вифлеемге алып кеткен ёлнынъ янында дефн эттим.