40 О исе оларгъа джевап берип: – Сизге айтам: эгер оларнынъ сеслери кесильсе, ташлар къычыраджакълар! – деди.
Диварларнынъ ташлары къычыраджакъ, агъач керишлер оларгъа джевапланаджакъ:
Шенъликнен чыкъаджакъсынъыз, тынчлыкъ-аманлыкънен сизни алып кетеджеклер, дагълар ве байырлар огюнъизде тюркю йырлайджакълар, чёльдеки эписи тереклер сизге эль чырпаджакълар.
Лякин ичинъизден: «Ибраим бизим бабамыз!» – деп, ич тюшюнменъиз. Мен сизлерге шуны айтам: Алла Ибраимге балаларны мына бу ташлардан япа биле.
Инсафлыларгъа нур сачыла, догъру юреклилер къувана.
Алла келеджекте имансызларгъа тюшеджек беля къайсы оладжагъыны косьтерип, Содом ве Гомора шеэрлерини суд этти ве кульге чевирди,
Уйледен башлап саат учьке къадар бутюн дюньяны къаранлыкъ басты.
Иса Ерусалимге якъынлашкъанда, шеэрни корип, онынъ алына козь яш тёкти ве: