39 Халкънынъ арасында тургъан бир къач ферисе Исагъа: – Оджа, шегиртлеринънинъ сеслерини кестир! – дедилер.
Эй, Къанун оджалары ве фериселер! Экиюзьлюлер! Алынъызгъа беля! Кок Падишалыгъыны инсанларнынъ огюнде къапатып, озьлеринъиз де кирмейсиз, кирмеге истегенлерни де йибермейсиз.
Фикирлеринъизге коре, Языда язылгъан сёзлер: «Алла ичимизге къойгъан рух бизни тек озю ичюн истей», – деп бошуна язылгъанмы?
Фериселер исе бир-бирине: – Коресизми, энди ич бир шей япып оламайсыз. Онынъ артындан бутюн дюнья кетти! – дей эдилер.
Баш руханийлер Лазарны да ольдюрмеге тырыша эдилер,
Я РАББИ! Сен къолунъны юкъары котердинъ, амма олар корьмейлер. Сен халкъынъны севгенинъни корип, утанаджакълар, атешинъ душманларынъны ашап битиреджек.
О вакъытта Ирод тылсымджыларны гизлиден озюне чагъырып, олардан йылдызнынъ пейда олгъан догъру вакътыны билип алды