24 Иса онынъ къайгъыргъаныны корип: – Зенгин адамларгъа Алла Падишалыгъына кирмек не къадар агъырдыр!
Ёкъса боллукъ корип, мен: «Кимдир о РАББИ?» – айтарым да, Сенден ред этерим, я да фукъарелешип, хырсызлыкъкъа урулырым ве Алламнынъ Адыны лекелерим.
Байлыгъына ишангъан йыкъылыр, инсафлы адамлар исе япракъ киби ешерир.
Темеллер бозулгъан сонъ, инсафлы адам не япаджакъ?»
Падиша пек буюк къасеветке тюшти. Амма янында олгъан мусафирлер огюнде ант эткени ичюн, къызнынъ риджасыны ред этмеге истемеди.
Буюк олгъанларгъа барайым да, оларнен лаф этейим. РАББИнинъ ёлуны, Алланынъ Къануныны олар билелер. Лякин олар да боюндырыкъны къырдылар, багълавларыны узьдилер.
Эй, бугуньки несиль! РАББИнинъ сёзлерине къулакъ асынъыз! Исраиль ичюн Мен сахра киби эдимми? Къап-къаранлыкъ бир мемлекет олдыммы? Сонъ не ичюн халкъым: «Истеген еримизге кетемиз, энди Санъа къайтмайджакъмыз», – дей?
РАББИнинъ Ады – къатты къаледир, инсафлы адам онъа чапа ве онда хавфсызлыкъта тура.
Башлыкъ бу сёзлерни эшитип, пек къайгъырды. О пек зенгин эди де.