20 Зенгиннинъ араба къапусы огюнде, бутюн тенини къотур къаплагъан Лазар адлы бир фукъаре ята экен.
Анда анадан догъма юрип оламагъан бир адам бар эди. Оны, Сарайгъа киреяткъанлардан садакъа тилемек ичюн, эр кунь Сарайнынъ Гузель адлы къапусы янына кетирип къоя эдилер.
Севимли агъа-къардашларым, динъленъиз: бу дюньянынъ фукъарелерини сайлагъан Алла Озю дегильми? О, оларны иманда зенгин япты ве севгенлерге сёз берильген Падишалыгъыны берди.
Фукъаре дин къардаш озь фукъарелигинен макътансын, чюнки о, Алланынъ козьлеринде юксек бир севиеде ола.
О зенгиннинъ софрасындан тюшкен уфакъларнен къурсагъыны тойдурмагъа арзу эткен, копеклер исе келип онынъ къотурларыны ялай экенлер.
Сонъра Шейтан РАББИнинъ огюнден кетти. О, Эюпкъа зарар кетирип, къоркъунчлы тери хасталыкънен онынъ беденини табанларындан башынынъ тёпесинедже къаплады.
Йыкъылгъанны топракъ тозундан котересинъ, чулсузны чёплюк арасындан чыкъарасынъ, оларны мырзаларнынъ янында отуртасынъ, оларгъа шуретли тахтны мирас оларакъ бересинъ. Ернинъ темелини Сен, РАББИ, къойдынъ, онынъ устюнде дюньяны ерлештирдинъ.
Гилад еринде мельэм ёкъмы, анда эким ёкъмы? Не ичюн халкъымнынъ ярасы яхшы олмады?
Баштан-аякъ сагъ еринъиз къалмады: сиярынты, яра излери, къанагъан яралар – темизленмеген, сарылмагъан, ягънен йымшатылмагъан!
Ливьятаннынъ башларыны эздинъ, оны сахранынъ сакинлерине аш эттинъ.
Бош ерде манъа душман олгъанлар тантана япмасын, себепсиз нефрет эткенлер бири-бирине козь къыпмасын.
Бетания деген койде Лазар адлы бир адам хаста ята эди. Мерьем ве Марта адлы тата-къардаш да бу койден эдилер.
Сонъ къапу тарафкъа кечкенде, башкъа бир хызметчи къызы да оны корип, этрафтакилерине: – Бу да назаретли Исанен эди! – деди.
Индже кетенден япылгъан мор урбалар кийип, эр кунь кейф-сефа сюрип яшагъан бир зенгин адам бар экен.