16 Яш огълан домузларнынъ емини тойгъандже ашамагъа пек истей, амма онъа ич бир шей бермейлер.
Эфраим бошуна ельни отлата, кунь бою шаркъ ельнинъ артындан къувалай. О, яланны ве амансызлыкъны чокълаштыра, Ашшурнен барышыкъ япа, Мысыргъа зейтюн ягъыны алып кете.
Бир вакъыт яхшы ашларны ашагъанлар шимди сокъакъларда бакъымсыз юрелер; бир вакъыт паалы урба кийип оськенлер шимди кубре обаларында яталар.
Тознынъ артындан къувалай, алдангъан юреги оны ёлдан урды. Джаныны къуртарамаз; «Сагъ къолумдаки шей алдав дегильми?» – деп сорамаз.
Меним тенимде гонъюль такъаттан кесильди, ичимдеки юрегим къатып къалды.
Амма сизлер, джадынынъ огъуллары, ороспулыкъ эткен акъайнынъ ве кахпенинъ балалары, мында келинъиз!
Отьмек олмагъан шей ичюн кумюшинъизни берменъиз, тойдурып оламагъан шейлер ичюн къазангъан паранъызны тёлеменъиз. Мени дикъкъатнен динъленъиз, ве яхшы шейлерни ашайджакъсынъыз, джанынъыз леззетли ашларгъа тояджакъ.
Тур, эй, Алла, Озь давалы ишинъни къорчала! Кунь бою акъылсызлар Сени яманлагъаныны хатырла!
Мукъаддес олгъан шейни копеклерге берменъиз – олар устюнъизге атылып, сизни парчаларлар. Инджилеринъизни домузлар огюне сепменъиз – оларны таптап ташларлар.
Ерли сакинлеринден бирисине ыргъатлыкъкъа бара. Сакин йигитни озь тарласындаки домузларны бакъмагъа ёллай.
О вакъыт акъылыны топлап, озь озюне: «Меним бабамнынъ о къадар чокъ ыргъаты бар, олар эписи тойгъандже аш ашайлар, даа артып къала, мен исе бу ерде ачлыкътан олеятам.
чалы тюбюне от къопара, ракитник чалысынынъ тамырлары – оларнынъ ашларыдыр.