8 Юзюмджи исе онъа джевап берип: «Эфенди, оны даа бир йылгъа къалдырса. Мен онынъ чевре-четини къазып, топракъны кубрелерим,
Базылары тюшюнгенине коре, Рабби берген сёзюни беджермеге вакъытны узата. Лякин О, вакъытны узатмай. Аксине, О, ич кимсенинъ ёкъ оладжагъыны истемей, эписи тёвбе этсин деп, бизни чокъ сабырнен беклей.
Бельки, сойдашларымнынъ куньджюлигини къозгъайджагъым ве олардан базыларыны къуртараджагъым.
Руханийлер, РАББИнинъ хызметчилери, Эйваннен къурбан ерининъ арасында агъласынлар ве бойле деп ялварсынлар: «Я РАББИ, халкъынъны аджы. Сенинъ мирасынъны масхара этмесинлер, халкълар оны мыскъылламасынлар. Миллетлер арасында: “Аллалары къайда?” – демесинлер».
Агъа-къардашлар, мен керчектен джан-юректен исраиллилернинъ къуртулышы акъкъында Аллагъа ялварам.
Яхшылыкъкъа яманлыкъ япылырмы? Олар исе джаныма чукъур къазалар. Юзюнъ огюнде тургъанымны, олар ичюн яхшылыкъ тилегенимни, олардан гъазабынъны къайтаргъанымны унутма.
РАББИ манъа деди ки: – Мусанен Смаил огюмде турып, ялварсалар биле, бу халкъкъа юрегим ятмаз. Оларны огюмден къувала, кетсинлер.
Гемилерде денъизге чыкъкъанлар да, буюк сувларда иш япкъанлар да
– Эфендим, эгер менден мемнюн олсанъ, ялварам, Эфендим, бизнен бар. Бу халкъ инат олса да, бизим джинаетлеримизнен гуналарымызны багъышла, ве биз Сенинъ мулькюнъ олайыкъ, – деди.
Сонъ юзюмджиге: «Мен учь йыл девамында мында келип, бу инджирнинъ устюнде мейва къыдырам, лякин оны тапмайым. Оны кесип ташла, топракънынъ кучюни не ичюн алсын?» – дей.
бельки келеджек йылгъа мейва берип башлар. Эгер бермесе, кесип ташларсынъ», – дей.
Бойле тузны не топракъкъа, не кубреге къошмагъа ярашмай. Оны алып аталар. Къулагъы барлар буны эшитсинлер! – деди.