12 Иса оны корьгенинен, янына чагъырып: – Сен хасталыгъынъдан къуртарылдынъ, – деди.
Акъшам устю Исанынъ алдына джин ургъан бир талай адамларны кетирдилер. Иса Озь сёзюнен арам рухларны къувып чыкъарды ве эписи хасталарны тедавийледи.
Я бу къадын Ибраимнинъ къызы. Шейтан оны он секиз йыл девамында багълап туткъан. Аджеба онынъ багъларыны раатлыкъ кунюнде чезмек мумкюн дегильми? – деди.
Сабан тишлеринъизден къылычларны япынъыз, пычакъларынъыздан мызракъларны ясанъыз. Къуветли олмагъан: «Мен – батырым!» – десин.
Къыдырмагъанлар Мени таптылар, истемегенлерге Озюмни ачыкъ косьтердим. Адымны чагъырмагъан халкъкъа: «Мен Мындам! Мындам!» – дедим.
Иса бутюн Галилеяны айланып чыкъа башлады. Синагогаларда халкъны огретип, Алланынъ Падишалыгъы акъкъында хабер эте, адамларны тюрлю хасталыкълардан ве дертлерден тедавийлеп юре эди.
О ердеки бир къадын он секиз йыл девамында арам рухтан къыйналып хасталангъан, дёрт букюльген, белини догъуртып оламай экен.
Сонъ къолларыны къадыннынъ башына къойды. Къадын бирден догърулып, Аллагъа шукюр этти.