41 Джан-юректен садакъа беринъиз, сонъ эр шей сиз ичюн элял олур! – деди.
Мал-мулькюнъизни сатып, фукъарелерге ярдым этинъиз. Озюнъизге эскирмеген пара киселерини алып, битмейджек байлыкъны Кокте топланъыз. О ерде оларгъа хырсыз да якъынлашмаз, сюме де тюшмез.
Лякин беля куньлеринде тул къадынларны ве оксюзлерни бакъсанъыз ве бу дюньянынъ арамлыкъларындан сакълансанъыз, сизинъ диндарлыгъынъыз Алла Бабанынъ козю огюнде темиз ве къусурсыз оладжакъ.
Юреги темиз олгъанлар ичюн эр шей темиздир, амма юреги арам олгъанлар ве имансызлар ичюн ич бир шей темиз дегильдир. Оларнынъ эм акъыллары, эм виджданлары арамдыр.
Яхшы ишлерни япмагъа ве башкъаларнен пайлашмагъа унутманъыз; Алла бойле къурбанларны бегене.
Сес кене онъа экинджи сефер эшитилип: – Алла эляллагъаныны арам сайма! – деди.
Мен сизге айтам: намуссыз байлыкъ ярдымынен достларынъызны чокълаштырынъыз. Сонъ, акъчанъыз къалмагъанда, сизни эбедий тургъан эвлерге къабул этеджеклер.
– Бу – буюк Вавилон дегильми? Мен оны падиша отургъан ер олмагъа ве буюклигимни шерефлемеге кучьлю къудретимнен къурдым, – деди.
Фукъарени аджыгъан адам РАББИге борджкъа бере, РАББИ де онынъ яхшылыгъыны къайтарыр.
Фукъарени къыйнагъан адам Яратыджыгъа къаршы чыкъа, Алланы севип-сайгъан исе ёкъсулгъа къол узата.
Алла адалетсиз дегиль. О, сизинъ ишинъизни, Онынъ Адына косьтерген севгинъизни унутмаз, азизлерге насыл хызмет эткенинъизни ве шимди де япкъанынъызны акълында тутар.
Эгер керчектен ярдым этмеге истесенъиз, бахшышы къабул этильсин деп, эр бир адам озь бахшышыны къолунда олгъанына коре берсин.
Закий исе Раббининъ огюнде турып: – Рабби, мен фукъарелерге барлыгъымдан ярысыны береджегим. Эгер кимнидир алдаткъан олсам, оларгъа дёрт къат къайтараджагъым, – деди.
Буны эшитип, Иса: – Санъа даа бир шей етишмей: бутюн мал-мулькюнъни сатып, акъчасыны фукъарелерге болип бер. О вакъыт зенгинлигинъ кокте олур. Сонъ келип, Меним артымдан юр, – деди.
Сенден сорагъангъа бер, сенден борджкъа алмакъ истегенден де юзь чевирме.
О, бала тапмагъан къадынны эвде ерлештирип, оны балаларына къувангъан бир ана япа. Эльхамдюлилля!
Баш чалгъыджы ичюн. Къорах огъулларынынъ маскили.
Хырсызлыкъ япкъан адам башкъа хырсызлыкъ япмасын, амма чалышып, озь къолларынен яхшылыкъ япсын ве мухтадж олгъанларнен бир шейнен болюшсин.
Шегиртлернинъ эр бири къолундан кельгенине коре Еудиеде яшагъан дин къардашларына ярдым йибермеге къарар чыкъардылар.
Фукъарелер эр вакъыт сизлернен, лякин Мен эр вакъыт сизлернен берабер олмайджам.
Чокъ йыллардан берли мында олмагъанымдан сонъ, халкъыма садакъалар ве бахшышлар кетирмек ичюн, Ерусалимге къайтып кельдим.
Мерамет ве садыкълыкъ къабааттан арындыра, РАББИден къоркъу белядан къуртара.
Бу шейлер адамнынъ юрегине дегиль, ашкъазанына кире ве аякъёлгъа кете. Бунынънен Иса эписи ашларны элял этти.