22 Сонъ Муса башкъа, азиз этюв къочкъарыны алып кетирди. Харун ве онынъ огъуллары къолларыны къочкъарнынъ башына къойды.
– Харунны, огъулларыны, урбаларны, ягълав ичюн зейтюн ягъыны, гуна ичюн къурбан оларакъ бузавны, эки къочкъарны ве бир сепет такос пителерни ал да,
ве оны Озюне, иманлыларнынъ шуретли джемиети киби: лекесиз, бурюшиксиз, я да бунъа ошагъан эксикликсиз, азиз ве къабаатсыз косьтермеге ниетленди.
Акъайлар, Месих иманлылар джемиетини севгени киби, озь апайларынъызны бойле де севинъиз. О, Озюни джемиети ичюн берди.
Месихнинъ ярдымынен Алланынъ огюнде инсафлы сайылайыкъ деп, Алла гуна бильмеген Месихни гуналарымыз ичюн къурбан оларакъ кетирди.
Сиз Алланынъ арекети ичюн Иса Месихнен бирлештинъиз. Иса бизим ичюн Алланынъ икмети олды, бизни акълады, азиз этти ве къуртарды.
Олар акъикъатта азиз олсунлар деп, Мен Озюмни олар ичюн Санъа багъышлайым.
Сонъ Муса къочкъарнынъ тёшини алды ве РАББИнинъ огюнде салландырыладжакъ бахшыш оларакъ котерди. Азиз этюв къочкъарындан шу къысым Мусанынъ пайы эди. Бу, РАББИнинъ Мусагъа буюргъаны эди.
Будыр бутюн якъыладжакъ къурбан, ашлыкъ бахшышы, гуна ичюн къурбан, къабаат ичюн къурбан, вазифеге тайинленюв ичюн къурбан ве аманлыкъ къурбаны акъкъында къанундыр.