5 Мына бу айтылгъан гуналардан биринде къабаатлы олгъанда, адам озь къабаатыны бойнуна алмакъ керек
Гуналарыны гизлеген адам хайырыны корьмез, тёвбе этип оларны ташлагъангъа исе мерамет этерлер.
япкъан гунасы ичюн тёвбе этсинлер, кимге къаршы гуна япкъан олса, онъа бутюнлей къайтарсын ве беште бир пайыны къошып, кимге къаршы гуна ишлеген олсалар, онъа берсинлер.
О заман олар озь имансыз япкъанларыны, Манъа къаршы чыкъкъанларыны, озь къабаатларыны ве деделерининъ къабаатларыны бойнуна аладжакълар.
Харун тири текенинъ башына къолларыны къойсун ве онынъ устюнден Исраиль огъулларынынъ бутюн къабаатларыны, джинаетлерини, гуналарыны айтсын ве оларнынъ эписини текенинъ башына юклесин. Сонъ бу иш ичюн айырылгъан бир адамнен бу текени сахрагъа йиберсин.
Юрекнен иман этип, адам инсафлы деп сайыла, агъызнен Исагъа Рабби деп, къуртулыш ала.
– Огълум! – деди Ехошуа Акъангъа. – Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИни шуретле, Онъа шукюр эт! Бир шей гизлемейип, япкъанынъны манъа айт.
РАББИ-Тааляма дува окъугъанда, пешман этип бойле дедим: – Я Раббим, юдже ве къоркъунчлы Алла! Сени севген ве эмирлеринъни туткъан адамлар ичюн Сен васиетинъни беджересинъ ве оларгъа ишанчлысынъ!
Тек къабаатынъны таны. РАББИге, сенинъ Алланъа къаршы чыкътынъ, ябанджыларнен эр даллы терек тюбюнде ябанджыларны бол-бол охшай эдинъ. Сесиме исе къулакъ асмадынъ, – дей РАББИ.
О, акъикъат ве адалетни севе; дюнья РАББИнинъ севгисине толды.
Сонъ адамларнынъ огюнде бойле айтаджакъ: «Гуна къазандым, догъру лаф ерине ялан айттым, амма манъа джеза берильмеди.
Бойле этип, руханий онынъ насылдыр айтылгъан гуна япкъаны ичюн одеме этер, ве о, багъышланыр. Къалгъан богъдай уну, ашлыкъ бахшышы киби, руханийге къалсын.