19 Ким башкъа адамны яраласа, озюне де айны шей япылсын.
Насыл укюм этсенъиз, шойле де укюм этилирсиз. Насыл ольчювнен ольчесенъиз, ана шу ольчювни де алырсыз.
Сиз: «Козь ичюн козь ве тиш ичюн тиш», – денильгенини эшиттинъиз.
Онъа мераметнен бакъманъыз. Джан ичюн джан, козь ичюн козь, тиш ичюн тиш, къол ичюн къол, аякъ ичюн аякъ олсун.
Башкъа зиян олса, джан ичюн джан бер.
Бир айванны ольдюрген адам шу айваннынъ ерине бир айван берип одесин.
Къырыкъ ичюн къырыкъ, козь ичюн козь, тиш ичюн тиш къаршылыкъ олсун. Бир адам башкъасыны насыл яраласа, оны да айны яраласынлар.
О заман Адоний-Безек: – Аякъларынынъ ве къолларынынъ баш пармакълары кесик етмиш падиша меним софрам тюбюнде отьмек уфакъларыны топлай эдилер. Мен япкъанымны энди Алла манъа япты, – деди. Сонъ оны Ерусалимге кетирдилер, ве о, анда ольди.
Козь ичюн козь, тиш ичюн тиш, къол ичюн къол, аякъ ичюн аякъ,
яныкъ ичюн яныкъ, яра ичюн яра, эзик ичюн эзик олсун!